- بیمه کشتی و مسئولیت های مدنی مربوط به آن،
-
- بیمه محصولات کشاورزی
-
- بیمه عدم النفع
-
- بیمه اعتباری
-
- بیمه صداقت و امانت کارکنان
-
- بیمه شکست شیشه
-
- بیمه های انرژی
- بیمه دام، طیور، پرورش زنبور عسل و آبزیان
۲-۲-۹-۲بیمه های مسئولیت:
بیمه های مسئولیت در انواع متعدد عرضه میگردد که در اینجا تعدادی از آن ها معرفی میشوند:
-
- بیمه مسئولیت مدنی حرفه ای پزشکان
-
- بیمه مسئولیت مدنی مدیران و مسئول فنی بیمارستانها،کلینیک ها و درمانگاه ها؛
-
- بیمه مسئولیت کارفرمایان واحدهای صنعتی،تولیدی و خدماتی در مقابل کارگران؛
-
- بیمه مسئولیت مدیران هتل ها،مهمانسراها و متل ها؛
-
- بیمه مسئولیت مدنی مدیران و منجیان استخر در مقابل استفاده کنندگان،
-
- بیمه مسئولیت مدنی مدیران مراکز نمایشی؛
-
- بیمه مسئولیت مدنی مدیران باشگاه های ورزشی
-
- بیمه مسئویت مدنی مدیران شهربازی در قبال استفاده کنندگان؛
-
- بیمه مسئولیت مدنی دارندگان و سرویس کاران آسانسور ؛
-
- بیمه مسئولیت دارندگان تعمیرگاههای مجاز خودرو؛
-
- بیمه مسئولیت حرفه ای کارفرما در مقابل کارگران ساختمانی؛
-
- بیمه مسئویت مدنی آرشیتکت ها و مقاطعه کاران؛
-
- بیمه مسئولیت حرفه ای مهندسین طراح و ناظر ساختمان؛
- بیمه مسئولیت مالکین ساختمان در مقابل همسایگان؛
۳-۲-۹-۲بیمه های اشخاص
بیمه های اشخاص به سه شاخه اصلی بیمه های عمـر، حوادث و درمان تقسیم میشود بسیار وسیع بوده و انواع مختلف پوششهای آن “بسته به میزان حقبیمه پرداختی” حامی افراد و خانواده ها بوده و با برخورداری از تأمینهای مناسب آن می توان به جبران خسارت وارده پرداخته و به پشتوانه قوی مالی دست یافت تا در صورت از دست دادن سرپرست خانواده و یا نقص عضو و از کار افتادگی او به علت حادثه و یا بیماری و ایجاد هزینه های سرسامآور پزشکی به هنگام بستری شدن در بیمارستان و مواردی از این دست با جایگزین نمودن یکی از پوششهای بیمه ای فوق فرد و خانواده او را مورد حمایت قرار داد بنابرین بیمه اشخاص تکیهگاه مناسبی است که در زمانهائی خاص به کمک افراد آمده و وضعیت اقتصادی آن ها را سروسامان میدهد و امنیت خاطر و رفاه حال آنان را فراهم سازد.
۱۰-۲ بیمه های اشخاص:
بیمه های زندگی سابقه زیادی دارند . این نوع بیمه ها نخستین بار هنگامی پدید آمد که سربازان رومی قسمتی از دستمزد خود را در صندوقی جمع آوری کردند تا چنانچه در جنگ کشته شدند،آن پول به خانواده هایشان پرداخت شود. ازآن پس توسعه تعاونی های یاری گر انسانها و اعضای خانواده هایشان در شرایط بحرانی و به دنبال آن انواع بیمه های اشخاص، این رشته را به حدی گسترش داد که امروزه در کشورهای پیشرو یکی از ستون های اقتصاد جوامع و خانوده ها، انواع بیمه های اشخاص هستند.
در ایران با بومی شدن صنعت بیمه در شهریور ۱۳۱۴(مقارن با تأسيس شرکت سهامی بیمه ایران) و تقویت آن در اردیبهشت ۱۳۱۴( تصویب قانون بیمه در ۳۶ ماده) واحد بیمه های اشخاص بیمه گران نیز شروع به فعالیت نمودند. اولین بیمه نامه عمر در ایران در همان سالهای شروع به کار شرکت بیمه ایران از طرف یکی از نمایندگی های این شرکت صادر شد. این بیمه نامه از نوع بیمه عمر و پس انداز بوده و متعلق به یک تاجر تبریزی به نام جبار صالح نیا بوده بنابرین می توان گفت ایشان اولین فرد ایرانی است که از یک بیمه گر ایرانی،بیمه عمر خریده است.
شرکت بیمه ایران ۱۰ سال پس از تأسیس خود یعنی در سال ۱۳۲۶، عهده دار اجرای قانون بیمه های اجتماعی کارگران شد و این خدمات را تا سال ۱۳۳۱ ارائه داد. در سال ۱۳۳۱ با تأسیس سازمان تامین اجتماعی ارائه این خدمات از بخش بازرگانی به بخش اجتماعی انتقال یافت. یک سال بعد، شرکت بیمه ایران بیمه درمان کارکنان دولت را عرضه نمود. این بیمه نیز تا سال ۱۳۴۲ و هم زمان با تأسیس خدمات درمانی از طرف بیمه ایران عرضه می شد.البته در این زمان ها بیمه گران خارجی نیز در بازار بیمه ای کشورمان فعالیت میکردند که از آن جمله می توان به شرکت ایران- آمریکا اشاره کرد که تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به فروش بیمه عمر در ایران می پرداخت تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، یک شرکت دولتی، دوازده شرکت خصوصی و دو مؤسسه بیمه خارجی در کشور فعالیت میکردند که در چهارم تیر ۱۳۵۸ بنابر تصمیم شورای انقلاب، دوازده شرکت خصوصی ملی شدند و پروانه فعالیت دو مؤسسه خارجی نیز لغو شد.یکی از این دو شرکت خارجی، بیمه گری
با نام شرکت بیمه ایران – امریکا بود که توانست در طول زمان فالیت خود در ایران، تعداد قابل توجهی بیمه عمر به فروش برساند.
یکی از مهمترین دلایل موفقیت این بیمه گر خارجی، ترکیب تجربه جهانی و ظرفیت فروشندگان داخی بود.این شرکت توانست با آموزش و هدایت شبکه فروش خود، فروشندگان حرفه ای را تربیت نماید و راهی بازار بیمهای کشور در بخش بیمه عمر و سایر بخش ها کند.
پس ازپیروزی انقلاب اسلامی ایران و به دنبال لغو پروانه فعالیت این شرکت بیمه در ابران بیمه مرکزی جمهوری اسلامی پرتفوی(حجم ریالی عملیات بیمه ای ) این شرکت را به شرکت بیمه آسیا منتقل نمود. برخی از بیمه های بلند مدت از جمله بیمه عمر نیز به بیمه گران داخلی انتقال یافت و شبکه فروش آن بیمه گر خارجی نیز در اختیار بیمه گران داخلی قرار گرفت.
در سالهای ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ صدور بیمه نامه در ۱۰ شرکت بیمه ملی شده به نامهای امید شرق، پارس، آریا، ساختمان و کار، تهران، حافظ، دانا، ملی و توانا متوقف گردید و تنها ۳ شرکت بیمه ایران، آسیا و البرز به فعالیت جاری خود ادامه دادند. در سال ۱۳۶۷ به موجب قانون اداره امور شرکتهای بیمه، مالکیت سهام شرکتهای بیمه آسیا و البرز به دولت منتقل شد و با ادغام ۱۰ شرکت بیمه دیگر، یک شرکت بیمه دولتی به نام شرکت سهامی بیمه دانا شکل گرفت تا منحصراًً در زمینه بیمه اشخاص فعالیت نماید. بدین ترتیب، اولین بیمهگر تخصصی بیمه های اشخاص در ایران شروع به کار کرد، اما پس از حدود ۸ سال فعالیت تخصصی در زمینه بیمه های اشخاص، این شرکت به دلایل متعددی فعالیت خود را به تمامی رشته ها در بیمه های بازرگانی تعمیم داد.
در راستای سیاست های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی و نیز اهتمام بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران به ورود بخش خصوصی در صنعت بیمه، در تاریخ ۰۱/۱۱/۱۳۸۰ ضوابط تأسيس مؤسسات بیمه غیر دولتی طبق آیین نامه شماره ۴۰، از تصویب شورای عالی بیمه گذشت.
۱-۱۰-۲ اهمیت بیمه های اشخاص:
بنگاه ها، مؤسسات، شرکت ها، سازمانها و به طور کلی تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی که فعالیتی انجام میدهند، هدفی را نیز دنبال میکنند, برای مثال هدف اصلی از فعالیت یک بنگاه تجاری، کسب سود و درآمد است یا هدف اصلی یک سازمان و تشکیلات غیر تجاری مقاصد غیر تجاری از قبیل: امور علمی و ادبی، تأمین رفاه جامعه، کمک به اقشار ضعیف جامعه و… است.