با این تفکر شهرسازی معاصر که معتقد بود نظم موجود در شهرهای پیش از صنعت به علت هرج‌ومرج ناشی از توسعه لجام‌گسیخته عصر صنعت درهم ریخته است، برای بازیافتن نظم شهری از دست رفته دست به عمل زد و برنامه‌ریزی شهری را تدوین نبود که قصد داشت تمام و کمال شهر را نظام بخشد و در اختیار گیرد.کوشش برای برنامه‌ریزی کامل که عمده‌ترین ویژگی شهرسازی معاصر است به دو قسمت عمده با شکست مواجه شده است.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

اولین عامل، بی‌توجهی به این مطالب است که اصولاً” برنامه‌ریزی کامل شهری ممکن نیست .
دومین عامل که شهرسازی مدرن را با شکست مواجه ساخت، عدم توجه به اساسی‌ترین اصل در شکل‌گیری شهرهای (مناسب زیست) دوران ماقبل صنعت است.در این شهرها نظم حاصل، ناشی از برنامه‌ریزی مدون قبلی نیست، بلکه حاصل شکل متکاملی از دخالت شهروندان در شکل‌گیری شهر است که در محدوده مجموعه‌ای از سنن و رسوم - که به مثابه راهبردهای اساسی و استخوان‌بندی شهری است - عمل می کند.
اصولی مانند احترام به حقوق دیگران، رعایت امکان‌پذیری توسعه گذرها، رعایت عرض‌های مناسب هر بخش از معابر، توجه به لزوم حرکت آب و احیاناً فاضلاب و …
عوامل کالبدی مؤثر (در عدم تحقق طرح‌های شهری)
برنامه‌ریزی صلب و خشک طرح‌های شهری در ارتباط با ساختارهای کالبدی شهر نیز فاقد انعطاف است و در نتیجه در بسیاری موارد در اثر مقاومت این ساختارها (در برابر رفتارهای نامناسب) طرح ناچار به پذیرش شکست خواهد بود. در زیر چند نمونه از این‌گونه رفتارهای ناهنجار در ارتباط با ساختارهای کالبدی آورده می‌شود.
۱- تراکم ساختمانی ثابت
در طرح‌های شهری در پی یک سلسله برآورد - با تعیین تراکم جمعیتی و سطح هر بخش شهری در نهایت تراکم ساختمانی خاصی برای هر یک از بخش‌ها تعیین می‌شود و این تراکم فارغ از ویژگی‌های تفکیکی های مختلف برای تمامی آن‌هالازم‌الاجرا اعلام می‌شود. بررسی تراکم ساختمانی در شهرهای ارزشمند قدیمی نشان می‌دهد که تراکم ساختمانی هر زمین با توجه به عوامل دیگری شکل می گرفته است که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:
یک - تراکم ساختمانی از شکل زمین تبعیت می کرده است.
دو - تراکم ساختمانی کاملاً” در ارتباط با مباحث اقتصادی قرار داشته قیمت زمین و احداث بنا در آن نقش اساسی داشته است.
سه - تراکم ساختمان از مسایل اقلیمی تأثیر می پذیرفته است.
چهار - ویژگی‌های متفاوت شهروندان در بخش‌های مختلف شهر و در زمان‌های مختلف بر تراکم ساختمانی مؤثر بوده است.
درحالی‌که، طرح‌های شهری جدید با تثبیت تراکم ساختمانی (در بخش‌های مختلف شهری برای تمام اراضی با خصایص متفاوت) عملاً” در مقابل بسیاری از اصول بنیادی و تمایلات منطقی شهروندان قرار می‌گیرند و اجباراً” تحقق برنامه‌های شهری را در این مورد غیرممکن می‌سازند. در نتیجه همان طور که در نمونه‌های مورد بررسی مشخص شد، عملاً” در هیچ شهری تراکم‌های ساختمانی پیشنهادی شکل نگرفته است(پوراحمد و همکاران،۱۹۳:۱۳۸۵).
۲-برنامه‌ریزی غیرواقع گرا
مشکلات نظری برنامه‌ریزی و طراحی شهری برنامه‌ریزی شهری، به صورت کنونی‌اش، حیات رسمی خود را با قانون برنامه‌ریزی شهری و روستایی انگلستان در سال ۱۹۴۷ آغاز کرده است. در این برنامه‌ریزی فضایی که ملهم از نظریات گدس^[۱۱]یا آبرکرامبی^[۱۲]بوده است، در اصل تهیه نقشه‌هایی مورد نظر بوده که تصویری تفصیلی از وضعیت دلخواه آینده، به صورتکاربری‌هایتعیین‌شده زمین، در مقاطع زمانی مشخص به دست دهد (مهندسین مشاور شارمند،:۱۳۸۲٫ ( بدین ترتیب با وجود آن که امکان تجدیدنظر در نقشه‌هادر مقاطع ۵ ساله پیش‌بینی‌شده بود، اما فلسفه و پشتیبان این شیوه برنامه‌ریزی در واقع “طرح جامع ثابت” را مد نظر داشت.در دهه ۱۹۶۰ میلادی شیوه ذکرشده از زوایای مختلف مورد نقد قرار گرفت. نقادان این شیوه عنوان می‌کردند که برنامه‌ریزی شهری در واقع شاخه‌ای از برنامه‌ریزی به معنای عام آن است و برنامه‌ریزی «فرایندی» متداوم است راه‌های متناسب هدایت یک نظام (سیستم) مورد نظر را توصیه و آنگاه آثار این هدایت را از جنبه مؤثر بودن یا دور افتادن از نیازها مطالعه می‌کند. درحالی‌که شیوه برنامه‌ریزی چنین امکانی را فراهم نمی‌آورد.
این نقادی‌ها منجر به گذشتن قانون جدید برنامه‌ریزی شهری و روستایی در سال ۱۹۶۸ در انگلستان گردید. در این رویکرد جدید به برنامه‌ریزی، به جای تکیه بر اهداف برنامه، به گزینه‌های گوناگون دستیابی آن توجه گشته و مجموعه‌ای از نوشته‌ها جایگزین نقشه‌های تفصیلی شد و «برنامه ساختاری» (Structur Plan) پدید آمد.
مفهوم جدید برنامه‌ریزی شهری ملهم از علوم جدید‌تری چون سیبرنتیک و تیوری سیستمها بود و به شهر به عنوان مجموعه‌ای پیچیده از نظام‌های اقتصادی، اجتماعی و کالبدی و … با روابط پیچیده متقابل می‌نگریست و در این میان برنامه‌ریزان و چون نظامی دارای روابط متقابل با این مجموعه می‌انگاشت. پیشگامان این شیوه برنامه‌ریزی مک لولین^[۱۳]و چدویک^[۱۴]و ویلسون^[۱۵]بودند.
اما به زودی از همان انتهای دهه ۱۹۶۰ او در ابتدای دهه ۱۹۷۰ شیوه جدید برنامه‌ریزی نیز با نقادی روبرو شد. پیشگامانی چون «چدویک» به نقادی خود پرداختند و رویکرد سیستمی را کافی برای برنامه‌ریزی شهری ندانستند. در رویکرد جدید مهندسی اجتماع، شراکت بیشتر مردم، استفاده از شیوه‌های نظریه کوانتوم، رشد بیشتر، مسایل محیط‌زیست انسانی و طبیعی و … طرح بوده و طیف وسیعی از لیبرال‌ها تا چپ‌های مارکسیست به آن پرداخته‌اند. شیوه جدید برنامه‌ریزی را برنامه‌ریزی «تقابل مشارکتی» (Participative-Conflict) نیزنامیده‌اند(زیاری،۴۷:۱۳۸۹).
به غیر از تحولات نظری ذکرشده که در اصل در کشورهای پیشرفته صنعتی اتفاق افتاد، در کشورهای توسعه یابنده نیز اشکالات ویژه‌ای در مورد به‌کارگیری این رویکردهای نظری بروز کرد جای تعجب و تأسف است که به جز معدودی در آمریکای لاتین عمده جمع‌بندیکاستی‌هایبه‌کارگیریشیوه‌هایبرنامه‌ریزی مذکور در کشورهای توسعه یابنده به وسیله نظریه‌پردازان آن کشورهای توسعه‌یافته انجام پذیرفته است به هر صورت نکات اساسی جمع‌بندی مذکور عبارت‌اند از:
الف- به غیر از ایرادات عمومی وارد بر طرح‌های جامع سنتی، این طرح‌ها در کشورهای توسعه‌یافته که شهرهایشان از رشدی آرام برخوردارند تا حدودی کارآیی داشته است، اما رشد سریع شهرنشینی در کشورهای توسعه یابنده و دگرگونی سریع و مداوم در آن‌ها، به هیچ‌وجه اجازه استفاده از طرح‌های جامعی که به شکلی منجمد برای سالیان دراز برای شهر تعیین تکلیف می‌کندنمی‌دهد. به همین دلیل طرح‌ها بر روی کاغذ باقی‌مانده و شهرها به راه خود می روند.
ب - کشورهای توسعه یابنده - برخلاف کشورهای توسعه‌یافته - با گوناگونی‌های عمیق و وسیع اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی مواجه‌اند، زیرا این کشورها در دوران گذار به سر می‌برند. این گوناگونی‌ها به صورت شکاف‌های فاحش درآمد، مشاغل رسمی و غیررسمی گروه‌های قومی و طبقه‌بندی‌های احتمالی گوناگون است که گاه به صورت «کاست»^[۱۶] (Caste) نیز بروز می‌کند.به همین دلیل ظرف برنامه‌های جامع سنتی درخور مظروف آن در کشورهای توسعه یابنده نیست.
ج - کشورهای توسعه یابنده از لحاظ تأمین منابع مالی اجرای طرح‌های خود بسیار ضعیف تر (و در مضیقه‌تر) از کشورهای توسعه‌یافته‌اند. به همین دلیل اگر طرح‌های جامع سنتی با وجود اشکالات مالی تا حدودی در کشورهای توسعه‌یافته قابل اجرا بوده اند، در کشورهای توسعه یابنده این امر به محال نزدیک است. علاوه بر این، کمبود امکانات فنی و اجرایی نیز در کشورهای مذکور مانع اجرای طرحهاست.
د - در طرحهای جامع سنتی برنامه ریزی منطقه ای به صورتی ضعیف مطرح است در حالی که نیاز به نگرش وسیع در کشورهای توسعه یابنده که دچار مهاجرت شدیدند بسیار است(پوراحمد و همکاران،۱۷۹:۱۳۸۵).
مبانی نظری در مورد سنجش ‌از دور
سنجش از دور یعنی سنجش سطح زمین از فضا با بهره گرفتن از بازتاب امواج الکترومغناطیس به جهت مدیریت منابع زمینی و کاربری زمین با نظارت بر منابع زیست‌محیطی.به طور کلی RS بر مبنای تابش انرژی الکترومغناطیس به اشیاء و سپس اندازه‌گیری شدت انعکاس طیفی و اندازه‌گیری بازتاب این انرژی استوار است. سنجش از دور مجموعه‌ای از دستگاه‌ها، تکنیک‌ها و متدها که برای مشاهده سطح زمین از فاصله دور انجام می‌شود.
کاربردهای سنجش از دور
از جمله کاربردهای مهم RS(Remote Sensing)می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
تهیه نقشه‌ها در مقیاس‌های مختلف: که البته مقیاس نقشه وابسته به توان تفکیک مکانی تصاویر ماهواره‌ای است.نقشه‌برداری و مطالعات شهری:استخراج راه‌های ارتباطی و عوارض شهری, ساختمان‌ها, معابر از روی تصاویر با توان تفکیک مکانی بالا
تهیه نقشه‌های کاربری زمین (Land Use)
آشکار‌سازی تغییرات Change detection)): بررسی تغییرات در یک منطقه با بهره گرفتن از تصاویر ماهواره‌ای از آن محل در زمان‌های مختلف و انجام انطباق هندسی(Registration)
تهیه مدل‌های ارتفاعی رقومی (Digital Elevation Model ): این تصاویر با بهره گرفتن از قسمت‌های مشترک روی دو عکس و بکار بردن معادلات شرط هم خطی به دست می‌آیند که ارتفاع در آن‌ها نقش مهمی دارد. و به طور کلی برای دسترسی به اطلاعات سه بعدی از تصاویر سه بعدی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تأمین داده‌های مورد نیاز برای استفاده در سیستم‌های اطلاعات مکانی (GIS).
استفاده از داده‌های حرارتی جهت انجام محاسبات دمایی در سطح زمین و در مناطق شهری جهت تحلیل های جزایر حرارتی
از کاربردهای دیگر سنجش از دور موارد زیر را به طور خلاصه می‌توان نام برد‌:
کاربرد در زمین‌شناسی , بررسی لکه‌های نفتی و غیر نفتی, در زمینه کشاورزی و مدیریت و ساماندهیآن, تهیه نقشه‌های عکسی (اورتوفتو), نظارت و ارزیابی و برنامه‌ریزی بر روی مناطق آبی، شناسایی عوارض.
منابع انرژی الکترو‌مغناطیس (EM)
انرژی تابشی که از خورشید به صورت امواج و با سرعتی ثابت (۳۰۰۰۰۰ کیلومتر در ثانیه) انتشار می‌یابد، انرژی الکترو‌مغناطیسی نامیده می‌شود. منبع انرژی الکترو‌مغناطیس در سطح زمین، خورشید هست که محدوده مریی، گرمایی، UV یا ماورا بنفش را فراهم می‌کند.
انرژی الکترومغناطیسی شامل:
میدان الکترومغناطیسی
میدان الکتریکی
تمام امواج بر مبنای اصول تئوری موج تابش می‌کنند
تئوریموج:
یک موجالکترومغناطیسیبه طوریکسان و در فاصله مکانیبرابردر طول زمان تکرار می‌شود وبا سرعتنور حرکت می‌کند.
موج‌ها و فوتون‌ها:
فوتون‌ها حامل انرژی الکترو‌مغناطیس هستند و این انرژی الکترو‌مغناطیس دارای دو بعد الکتریک و مغناطیس هستند که بر هم عمودند. که یک طول موج با (لامبدا)  نمایش داده می‌شود. فاصله طول موج بر حسبm است ودر بعضی مواقع نانومتر (^۹-۱۰) یا میکرومتر (^۶-۱۰) یا سانتیمتر  (^۲-۱۰) بیان می‌شود.
طول موج:

بدبختانه خانواده‌های کم درآمد و فقیر دارای بیشترین فرزند هستند و در کشورهای کم ثروت روز به روز به تعداد آنان افزوده می‌شود و از درآمد سرانه کم می‌شود، بیهوده نبود که گفته‌اند: «فقر، فقر می‌آورد و دولت، دولت».^[۱۰۵]
خانواده‌هایی که دارای فرزند متعدد هستند دچار کمبود و فقر عاطفی می‌شوند. پدر و مادری که دارای یک یا دو فرزند هستند به سهولت می‌توانند فضای کانون خانواده را سرشار از عشق و محبت سازند، ولی در برابر چندین فرزند چگونه می‌توانند پاسخ گوی نیازهای عاطفی آنان باشند، و همگی را مورد محبت و نوازش قرار دهند. پیداست که سطح عواطف در این‌گونه خانواده‌ها تنزل می‌یابد. گاهی جای خود را به بی‌تفاوتی می‌دهد و ممکن است موجب تبعیض شود. کودکی مورد نوازش قرار گیرد، حسادت در کودکان دیگر را برانگیخته می‌کند. اغلب جدال بین کودکان در خانواده‌ها از چنین وضعی ریشه می‌گیرد. وقتی در محیطی محدود برادران و خواهران با یکدیگر ناسازگار باشند، چگونه می‌توانند با جهانی پرآشوب و متلاطم سازگار گردند. جوانانی که در کانون خانواده محبتی نمی‌بینند، خیلی زود فریب قیافه‌های حق به جانب را خواهند خورد و به مراکزی رو خواهند آورد که به آنان ظاهراً محبت می‌شود.
والدین با کثرت اولاد نمی‌توانند چندان سهمی در پیشرفت تحصیلی فرزندان خود داشته باشند. فرزندان نگون بخت این‌گونه خانواده‌ها از ارشاد و کمک تحصیلی والدین خود بی بهره هستند. امکان دارد مورد بی مهری مربیان و معلمان خود قرار گیرند ناگزیر از تحصیل رو بر می‌تابند و ترک تحصیل می‌کنند و چه‌بسا که خانه را هم پشت سر گذارند، بعضی سربار جامعه گردند و بعضی راه کج در پیش گیرند.
خانواده‌هایی که بی رویه تولید فرزند، یکی پس از دیگری همت می‌گمارند از مراقبت در رفتارشان عاجز می‌مانند. ناگزیر آن‌ها را به حال خود رها می‌سازند و این‌گونه کودکان به ناچار باید در کوچه‌ها در میان ولگردان بزرگ شوند. به زودی هر رذیله‌ای را خواهند آموخت و آنچه نباید بر سرشان خواهد آمد.
والدین با انتخاب محل جغرافیایی مسکن خویش، اطرافیان اجتماعی کانون خانواده خود را در هیئت اجتماع نیز تعیین می‌کنند و موقعیت کانون خانوادگی به نوبه خود در حد وسیعی به برخورد کودک با انواع الگوها رفتار دامن زده و از این رهگذر اثراتی خوب یا بد در تکوین شخصیت این موجودات نقش‌پذیر از خود به یادگار می‌گذارد.
اگر کانون خانواده در منطقه‌ای قرارگرفته باشد که بروز بزهکاری در آن فراوان باشد احتمال برخورد کودک با نمونه‌های متعددی از بزهکاری بیشتر است تا اینکه کانون خانواده در منطقه‌ای قرارگرفته باشد که وقوع جرم در آن منطقه به‌ندرت صورت می‌گیرد. به سخن دیگر احتمال برخورد با بزهکاری نسبت مستقیم با فراوانی آن دارد.
تحقیقات مرکز «وکرسون» در فرانسه ۴/۲۲ درصد موارد بزهکاری را ناشی از کثرت جمعی داخلی منزل دانسته است. ^[۱۰۶]
کوی کارگری و محلاتی که از خانه‌های محقر و ناسالم تشکیل شده به‌طورکلی کانون بزهکاری نوجوانان شناخته شده از مقایسه این دو محله چنین بر می‌آید:
کثرت جمعیت در محلاتی که از خانه‌های محقر و ناسالم تشکیل شده، سه برابر جمعیت کوی کارگری است. مع‌هذا کودکان این دو ناحیه به یک نسبت مرتکب بزه می‌گردند. ^[۱۰۷]

مبحث دوم: ازهم‌گسیختگی کانون خانواده

از هم پاشیدگی سازمان اصلی خانواده ضربت مهلکی بر سعادت آینده فرزند و اجتماع اوست. حتی اجتماعاتی که به مکتب نرفته‌اند و خط ننوشته‌اند نیز به این عقیده‌اند که نابسامانی در خانواده تأثیر شومی بر فرزندان خواهد گذاشت. کما اینکه یک ضرب‌المثل قبیله ای در افریقای جنوبی می‌گوید اگر پرنده پیر بمیرد، تخم‌هایی که گذاشته است، می‌گندد. این پندار چندان دور از واقعیت نیست زیرا پژوهش‌ها نشان می‌دهد که ۳۰ تا ۴۰ درصد بزهکاران متعلق به خانواده‌های از هم پاشیده هستند، و به این ترتیب می‌توان گفت که به‌طور متوسط ۴۰ درصد از بزهکاران ثمره تلخ از هم پاشیدگی کانون خانواده‌هاست. ^[۱۰۸]

گفتار اول: زندگی والدین با یکدیگر

حضور والدین در خانه زمینه‌ساز رشد عاطفی کودکان و نوجوانان و ایجاد امنیت و آرامش آن‌هاست و نوجوانان که از این رشد عاطفی محروم‌اند نمی‌توانند وضع عادی داشته باشند. ناگفته نماند گاهی والدین حضور دارند اما در محیط خانواده بسیار تند و خشن هستند، بدرفتاری آن‌ها به حدی شدت دارد که جمع خانواده را برای کودکان و نوجوانان تحمل ناپذیر می‌کند.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

«نی» پی برد که در خانواده‌هایی که وحدت علی‌رغم نفاق و اختلافات موجود حفظ می‌کنند وقوع بزهکاری بیشتر است تا در خانواده‌هایی که از هم پاشیده می‌شوند و وحدت خود را از دست می‌دهند. ^[۱۰۹]
کودکان و نوجوانان به دلایل خانوادگی، تربیتی و فرهنگی ممکن است به رفتارهای بزهکارانه سوق داده شود. در گام نخستین این خانواده‌ها هستند که با حفظ پیوندشان می‌توانند نقش سرنوشت‌سازی در آینده کودکانشان داشته باشند. چنانکه با تربیت درست می‌توانند کودک را به راه درست هدایت کنند.
پژوهشگران و اندیشمندان با تحقیقات اجتماعی، وضع نابسامان محیط خانوادگی را در بروز جرائم تأیید کرده‌اند و اذعان داشته‌اند که وضع خانوادگی شخص رابطه مستقیم با بروز حالت خطرناک و بزهکاری وی دارد. به‌عبارت‌دیگر حمایت از خانواده و حفظ پیوند زناشویی سبب کاهش جرائم خاص نوجوانان خواهد شد.
در واقع این خانواده‌ها هستند که با ایجاد کانونی گرم کودک را به مسیر صحیح هدایت می‌کند و یا بستر گناه و جرم را خواسته یا ناخواسته برای او مهیا می‌سازد. انسان به دلیل اجتماعی بودن خود از بدو تولد تحت تأثیر افکار و عقاید و رفتار والدین قرار می‌گیرد و بعدها به تقلید از این رفتارها و گفتارها، الگوهایی را که به نحوی در ارتباط با او هستند سرمشق رفتارهای خود قرار می‌دهند. خمیرمایه مؤلفه‌های اصلی شخصیت متعادل و پویا و یا متزلزل و آسیب‌پذیر کودکان و نوجوانان در کانون خانواده در سایه تعامل مطلوب و زندگی مشترک والدین شکل می‌گیرد.
رسول اکرم (ص) در خصوص دوره‌های مختلف رشد و تحول شخصیت فرزندان، به‌ویژه هفت سال اول زندگی، فرموده‌اند: فرزند در هفت سال اول زندگی «محبت پذیر است»، در هفت سال دوم «آموزش پذیر است» و در هفت سال سوم حیات خود «مشورت پذیر است» است. ویژگی‌های زیستی و روانی و اجتماعی کودکان در سال‌های اولیه رشد (هفت سال اول حیات) به‌گونه‌ای است که بیشترین تعلق‌خاطر را به پدر و مادر دارند و می‌خواهند همواره همه وجود پدر و مادر خود را در قبضه مهر خود داشته باشند. از همین رو زیباترین و مؤثرترین روش پرورش فرزندان با زندگی مشترک والدین که با حضور آن‌ها در کنار هم است، شکل می‌گیرد. بنابراین محرومیت‌های عاطفی و ازهم‌گسیختگی خانوادگی به دلایل مختلف می‌تواند از آسیب‌های اجتماعی فراوانی را در اطفال و نوجوانان به وجود آورد.
تحقیقات زیادی نشان داده‌اند که ارتباط زیادی بین بزهکاری یا جرم و خانواده‌های تک والدی وجود دارد. تحقیق «رایت» (۱۹۹۴) نشان داده است که خانواده‌های تک والدی، بخصوص مادر تنها، در مقایسه با خانواده‌های دو والدی نوجوانان بزهکار بیشتری به جامعه عرضه می‌کنند در واقع کم بودن تعداد خانواده‌های سالم باعث جذب نوجوانان به گروه‌های گانگستری می‌شود. ^[۱۱۰]
به عقیده رایت خانواده دو والدی سرپرستی و نظارت بیشتری را در زمینه مالکیت فراهم می‌آورد و این در حالی است که خانواده تک والدی احتمال بزهکاری و قربانی شدن کودکان و نوجوانان را به این سبب که در این‌گونه خانواده‌ها فقط یک نفر رفتار کودکان و نوجوانان را نظارت می‌کند، افزایش می‌دهد.
اگرچه اکثر بزهکاران از خانواده‌های تک والدی هستند اما بزهکاری به علت نبودن رابطه والدین با نوجوان نیز تقویت می‌شود، میزان نظارت بر رفتارهای کودک از طریق خانواده نیز موجب بروز رفتارهای بزهکاری می‌شود. صرف وقت با نوجوان به عنوان یک عضو خانواده نه تنها نظارت لازم برای آگاهی از اینکه از او در کجا به سر می‌برد، چگونه از لحاظ عاطفی عکس‌العمل نشان می‌دهد. و اینکه چگونه به عنوان یک نوجوان رفتار می‌کند، به دست می‌دهد که بلکه می‌تواند ارتباط متقابل مثبت با والدین را که برای تربیت سالم ضروری است فراهم آورد. ^[۱۱۱]
طبق گزارش مجله روان‌پزشکی کودک آمریکا تقریباً یک سوم کودکان که والدین آن‌ها جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند. افت تحصیلی شدیدی به مدت سه سال تجربه می‌کند. به‌طور معمول هر چقدر کودکان زمان طولانی‌تری را فقط با مادر خود سپری کنند. افت تحصیلی بیشتری پیدا می‌کنند. ^[۱۱۲]
به نظر «سلوین»، «هانسون»، و «نوبل» (۱۹۸۰) حاملگی و زایمان نامشروع، و غیاب پدر از منزل رایج‌ترین پیش‌بینی کننده‌های سوءاستفاده از کودک و نوجوانان هستند. ۶۰ درصد مردانی که دارای جرم جنسی هستند و ۷۲ درصد مردان قاتل متعلق به خانواده‌هایی هستند که بدون پدر بوده‌اند.

گفتار دوم: ازدواج مجدد والدین

فقدان پدر و مادر گذشته از فشار مادی که برای فرزندان ایجاد می‌کند از جنبه تربیتی و عاطفی سخت‌ترین ضربات و عمیق‌ترین جراحات را بر روح و روان اطفال و نوجوانان وارد می‌سازد.
ازدواج مجدد والدین بنا به دلایل فوت، طلاق یا عوامل دیگر احتمال انواع آزارها نسبت به کودک را افزایش می‌دهد. ^[۱۱۳]
خانواده‌های دارای ناپدری یا نامادری به‌طور مختلفی به عنوان خانواده‌های دوباره تشکیل یافته، ترکیب‌شده، یا دارای ازدواج مجدد و دارای معیارهای مختلف شناخته می‌شوند. یک نا والد اغلب با رابطه‌ای مبهم وارد خانواده هسته‌ای می‌شود. در آن موقع، نا والد یک بیگانه است و هیچ پیوند خونی بین نا والد و فرزندها وجود ندارد هرگز آن حس خانوادگی که بین عموها، عمه‌ها، پسرعمه‌ها و… است وجود ندارد. از طرف دیگر ناپدری یا نامادری شخصی شده است که نزدیک‌ترین فرد نسبت به کودک شده است و نا والد در مرکز چرخه درونی خانواده قرار می‌گیرد.
ازدواج مجدد امروزه یک عمل معمول در تمام کشورهاست. ازدواج مجدد به عنوان یک عمل فشارزایی رشدی بهنجار تعریف شده است. حال باید توجه داشت که به وجود آمدن شخصیت‌های جدیدی چون نامادری و ناپدری چه اثراتی را در فرزندان به وجود میاورد.

بند اول: ازدواج پدر

ازدواج مجدد برای پدر و مادرهایی که فرزند یا فرزندانی دارند ممکن است به راحتی صورت پذیرد، اما ادامه آن همیشه همراه با مشکلاتی نظیر نوع رابطه فرزندان با همسر یا فرزندان اوست. اطفال و نوجوانان فرد جدیدی را که عضوی از خانواده آن‌ها نبوده به سختی می‌پذیرند و گاهی بنا به دلایلی باب ناسازگاری و بدخلقی را پیش می‌کشند. در واقع این امر زمانی پررنگ تر است که فرزندان در سنین تشخیص باشند و خاطره حضور پدر یا مادرشان را به خوبی به یاد داشته باشند، به هیچ وجه توان تحمل فرد جایگزین پدر یا مادر را ندارند.
امروزه در اغلب کشورها مرد تنها می‌تواند یک همسر داشته باشد و به ندرت کشورهای وجود دارند که زن می‌تواند چند شوهر داشته باشد. در جوامع اسلامی به دلایلی مرد می‌تواند چند همسر برگزیند. بحث و گفتگو در خصوص این امر بسیار است و چون صحیح و ناصحیح بودن این امر جای بحث در این تحقیق را ندارد، به ادامه بحث می‌پردازیم. ازدواج مجدد پدر به چند گونه می‌تواند باشد یا همسر او فوت کرده یا جدا شده‌اند، یا باوجود همسر اقدام به ازدواج مجدد کرده است. در هر صورت ازدواج مجدد پدر علی‌رغم اینکه می‌تواند برای پدر گاهی مؤثر باشد می‌تواند مشکلات عدیده‌ای را در فرزندان به وجود آورد. مخصوصاً زمانی که همسر جدید دارای چند فرزند باشد و بخواهد آن فرزندان را نیز با فرزندان خودش در یک مکان نگهداری کند. در این‌گونه موارد قطعاً ناسازگاری‌های زیادی بین نامادری و فرزندان پدر به وجود می‌آید. پدری که تا به امروز مهر و محبتش را به فرزندان خود داشت، حال باوجود فرزندانی جدید باید آن را با دیگر فرزندان تقسیم کند. این می‌تواند در میان فرزندان نوعی تنش و تبعیض به وجود آورد. کودکان و فرزندان بنا به دلایلی باب ناسازگاری و تنش را به وجود می‌آورند. از رویی به دلیل ازدواج مجدد پدر احساس نوعی سرشکستگی و حقارت می‌کنند. در این میان نقش نامادری بسیار حساس می‌شود. نوع رفتار و برخورد او با فرزندان خود و فرزندان جدید بسیار سخت می‌شود. علی رغم این موضوع فرزندان تا مدتی حتی او را ترد می‌کنند و رفتار درستی را با او نخواهند داشت. متأسفانه در اغلب موارد در این‌گونه رفتارها با تنبیه شدید از سوی نامادری یا ناپدری‌ها مواجه می‌شویم. کودکی که احساس تنهایی می‌کند و به دلیل به وجود آمدن مشکلات روحی و روانی باب ناسازگاری را می‌گشاید از باب روانی کاملاً آماده است، حال جرقه‌ای لازم است تا او را به‌سوی بزهکاری یا فرار از منزل سوق دهد. در تحقیقات انجام شده مشاهده گردیده است که در اغلب موارد با افت تحصیلی دانش آموزان در این مواقع رو به رو هستیم و در تحقیقات دیگر در کانون اصلاح و تربیت معلوم شد که اغلب بزهکاران در رفتارهای خود با نامادری دچار مشکل بودند.
بررسی‌هایی که بر روی نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ ساله پسر تهرانی که به دلایل و انگیزه های مختلف اقدام به فرار از منزل را کرده بودند نشان می‌دهد که کمبود عاطفی، درگیری با والدین، شرایط نامناسب زندگی در خانه به دلایلی چون فوت، طلاق، ازدواج مجدد والدین و فشارهای ناشی از اختلافات والدین با یکدیگر از علل به وجود آورنده فرار از خانه بوده است. ^[۱۱۴]

بند دوم: داشتن نامادری

نامادری به زنی گفته می‌شود که با پدر خانواده‌ای که مادر آن خانواده در اثر طلاق یا مرگ از آن خانواده جدا شده است، ازدواج کرده است.
خانواده‌هایی که مادران خود را به دلایل متفاوت از دست داده‌اند و شخص دیگری به عنوان نامادری وارد زندگی آنان می‌شود، فرزندان آن خانواده او را به عنوان بی‌عاطفه‌ترین و بی‌ربط‌ترین فرد در زندگی‌شان مورد بررسی قرار می‌دهند و لذا از همان ابتدا با کج‌خلقی‌ها و رفتارهای تعمدی شروع به ناسازگاری با او می‌کنند. در این خصوص «سانتراک» و «استرال» خاطر نشان کرده‌اند، دلایل متعددی برای این نگرش منفی متقابل از روابط بین آن‌ها به دست می‌دهند. نکته اول به خاطر روابط بیولوژیکی و تاریخچه اولیه بین کودکان و پدرانشان است، احتمال می‌رود که کودکان رابطه نزدیک‌تری با مادرشان داشته باشند. باوجوداین، نگرش‌های منفی به طرف نامادری‌شان قابل توضیح نیست، نکته دوم، چون قبلاً جدایی فیزیکی بین آن‌ها و مادران بیولوژیکی‌شان بوده است، حضور نامادری در خانواده ممکن است وابستگی کودکان را به آن‌ها مورد تهدید قرار دهد.
نکته سوم، حضور نامادری ممکن است یک خاطره ثابتی نسبت به کودکانی که فقدان مادر را تجربه می‌کنند، باشند. این ممکن است علتی باشد برای جایگزینی کودکان از یأس، درد، خشم با هردوی والدین، به نامادری‌شان باشد. ^[۱۱۵]
رفتار نابهنجار و ظالمانه برخی از زن پدران با کودک معصوم که مادران خود را بر اثر مرگ یا طلاق از دست داده‌اند، موجد شقاوت‌ها و جنایت‌های هولناک گردید، کودکانی که به قهر و غضب زن پدر گرفتار می‌آیند، نه فقط دچار کمبود محبت می‌گردند که به جای خود ضایعه عظیمی در پی دارد. به عوارض دیگر نیز مبتلا می‌شوند. از آن جمله پیشرفتی در زندگی خود حاصل نمی‌کنند، گرفتار تبعیض می‌گردند، توقعات و انتظارات طبیعی آنان برآورده نمی‌شود.
این موجودات ناکام چون همواره در اندیشه مادر از دست رفته خویش‌اند، دست خوش خلأ عاطفی می‌گردند. در پی آن از دقت کافی در زندگی تحصیلی خود نیز بی بهره خواهند ماند، اعتماد به نفس در آنان تقلیل می‌یابد یا آنکه رو به زوال خواهد رفت. احساس پوچی خواهند کرد و درنتیجه بی قید لاابالی خواهند شد. چون دچار عقده حقارت می‌گردند، افرادی ناپایدار به جامعه عرضه می‌شود. این نگون بختان درآینده، کج خلق، پرخاشگر و خشمگین خواهند بود یا آنکه برعکس، موجوداتی سرخورده و وارفته، منزوی، بیکاره و مردم گریز خواهند شد. ^[۱۱۶]
جراحاتی که از بی رحمی زن پدران ستمگر بر روان کودکان ستم‌کش وارد می‌آید التیام‌پذیر نیست. دائماً در ناخودآگاه آنان پایدار خواهد ماند، مانند بسیاری از ضربه‌های شدید، موجب اختلال‌های روانی می‌شود که اجمالاً به آن‌ها اشاره می‌شود.
۱-گاهی رشد دماغی و منشی این‌گونه کودکان به خطر می‌افتد و ضریب هوشی آنان از حد متوسط هم‌سالان خود ضعیف‌تر و پایین‌تر است.
۲-گاهی کودکان را به بیماری‌های «نورز» دچار می‌سازد. اختلال روانی آنان که ترسی شدید در روح آنان ایجاد می‌کند.
۳-بی مهری نامادری ممکن است به‌صورت ارتکاب جرم در آنان بروز کند. بزهکاری اگر در کودکی بروز نکند بسان دمل چرکینی پنهان است که اندکی دیرتر سر بازخواهد کرد. ارتکاب جنایت به منزله رهایی از چنگال یک عقده رنج آور و گشودن آن است. ناسازگاری این افراد با جامعه خود دنباله و ثمره ناسازگاری آنان با خانواده، با نامادری یا ناپدری است که یک عمر آنان را تندخو و ناسازگار بار آورده است. اصولاً ناسازگاری در این اشخاص ریشه دوانده است. به هر حال این بیچارگان و قربانیان خانواده خود متناوباً یا دچار بیماری «نورز» هستند یا دست خود را به جرائم می‌آلایند. این دو عارضه دارای یک منشأ هستند و این منشأ مشترک جز جراحت عاطفی و ناکامی امر دیگری نیست. پیش گویی این امر که این اشخاص دچار کدام یک از دو واکنش می‌شوند، هنوز ممکن نیست، ولی بی گمان از مقایسه کامل و مطالعه تطبیقی ژرف شخصیت‌های جریحه‌دار، حصول به یک چنین منظوری تسهیل خواهد شد. این بیماران یا تبهکاران دچار عدم کفایت رشد «من برتر» یا «فراخود» هستند، درنتیجه افرادی ضداجتماعی خواهند شد یا در چنگال بیماری‌های گوناگون روانی گرفتار می‌شوند.
هیچ زنی برای کودک جای مادر او را نخواهد گرفت، خواه این زن خود فرزندی داشته باشد یا آنکه عقیم بماند. محبت بی ریای زن پدر نسبت به یتیم شوهر خود از موارد استثنایی است.
یتیم بی مادری که باید با زن پدر زندگی کند با یتیم بی پدری که باید در خانواده ناپدری رشد کند و شخصیت او برای زندگی اجتماعی تکوین یابد، با دشواری‌های تعجب آمیزی روبروست.
خانواده‌های دارای ناپدری یا نامادری به‌طور مختلفی به عنوان خانواده‌های دوباره تشکیل یافته، ترکیب شده یا دارای ازدواج مجدد و دارای معیارهای مختلف شناخته می‌شوند.
ازدواج مجدد والدین بنا به دلایل مختلفی صورت می‌پذیرد، حال باید توجه داشت که ازدواج مجدد به وجود آمدن شخصیت‌های جدیدی چون نامادری و ناپدری چه اثراتی را در فرزندان به وجود می‌آورد، که در ادامه به بررسی از این موضوع خواهیم پرداخت.

بند سوم: داشتن ناپدری

کودکان و نوجوانان دارای ناپدری به احتمال زیاد و بیش از هر چیز متأثر از محرومیت عاطفی هستند.
ناپدری: به مردی اطلاق می‌شود که با مادر خانواده که پدر آن خانواده در اثر طلاق یا فوت از آن خانواده جدا شده است ازدواج کرده است.
بررسی‌های انجام شده توسط «فینکل هور» نشان می‌دهد که دختران و پسران در این‌گونه خانواده‌ها به‌طور مساوی مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته‌اند. که منجر به اختلال روانی، ترس، کابوس‌های شبانه در آنان شده است.^[۱۱۷]
در تحقیقات دیگری که توسط «هیترینگتن» و همکارانش صورت گرفت نشان داد که در خانواده‌های دارای ناپدری که در کمتر از دو سال زندگی کرده‌اند مشکلات روحی و روانی عدیده‌ای در فرزندان به وجود آورده است. کودکانی که در منزل با پدر و مادر غیرواقعی خود زندگی می‌کنند، سرنوشت نامناسب‌تری نسبت به باقی کودکان که با والدین تنی خود زندگی می‌کنند دارند. بر طبق تحقیقات به عمل آمده کودکان بدون پدر دو برابر دچار افت تحصیلی می‌شوند. مک نیکل معتقد است که با توجه به مسائلی مثل وضعیت اقتصادی، اجتماعی، جنسیت، سن و استعداد دانش آموزان دبیرستانی بدون پدر حدود دو برابر بیشتر از دیگر دانش آموزان مشکلات افت تحصیلی پیدا می‌کنند. ^[۱۱۸]

تابع سیگمویید بهترین گزینه از توابع انتقال ، برای تشخیص الگو در شبکه عصبی می باشد به همین دلیل از این تابع استفاده می کنیم.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

تابع آموزش

تابع مورد استفاده trainscg نام دارد دلیل انتخاب این تابع این است که معمولا در شبکه های بزرگ که داده های زیادی وجود دارد از این تابع استفاده می شود و از trainlm و trainlp بهتر عمل می کندو همچنین حافظه مورد نیاز این تابع نسبتا کم است و همچنین از الگوریتم های نظیر گرادیان نزولی استاندارد سریع تر عمل می کند.

تابع کارایی

از تابع mse برای تعیین کارایی شبکه استفاده می کنیم.این تابع بدین شکل کار میکند که مجذور میانگین خطاهای موجود بین خروجی و هدف را محاسبه می کند.یکی از توقف زودتر از اتمام آموزش شبکه کاهش کارایی شبکه می باشد که در صورتی که مقدار اختلاف بین خروجی و هدف زیاد باشد آموزش شبکه متوقف می شود.
از ویژگی های دیگری که در این شبکه مورد نظر قرار گرفته memoryReduction است که باعث افزایش سرعت اجرای شبکه می گردد و از ویژگی Earlystop برای بهبود تولیدات شبکه نیز استفاده شده است و ۷۰% داده های اولیه صرف آموزش ۱۵% صرف اعتبار سنجی و ۱۵% صرف تست اولیه شبکه می شود تا نشان دهد شبکه اموزش داده شده چقدر توان پاسخگویی درست به داده های ورودی را دارد. تعداد لایه های پنهانی در شبکه عصبی را ۲۰ در نظر می گیریم هر چه این تعداد بیشتر باشد دقت شبکه بالاتر رفته و به همان نسبت سرعت اجرا پایین و زمان آن بالا می رود.
ما در شبکه عصبی کارها را به سه دسته تقسیم میکنیم , کارهای با اولویت اول و کارهای با اولویت دوم و در نهایت کارهای با اولویت سوم که بهترین دسته از کارها گروه اول می باشند که آنها را به الگوریتم ژنتیک ارسال میکنیم.
معیار طبقه بندی کارها در شبکه عصبی زمان اجرا و هزینه و بهره وری سیستم می باشد .این شبکه عناصری را که دارای مقادیر بهینه در این زمینه باشند در دسته کارهای با اولویت اول قرار داده و به الگوریتم ژنتیک ارسال می کند همچنین الگوریتم برای کارهایی که از دوره های قبل زمانبندی در صف انتطار باقی مانده اند راهکاری را اندیشیده ایم تا آن کارها هم بتواند اجرا شوند و آن راهکار این است که اولویت این کارها در آخر دسته بندی یک رده بهبود داده می شود مثلا اگر کاری در رده اولویت دوم قرار داشته باشد و در صف انتظار قرار داشته باشد آنگاه اولویت آن به اولویت اول تغییر پیدا کرده و به الگوریتم ژنتیک ارسال می گردد.این کار باعث می شود تا به اینگونه کارها نیز فرصت اجرا در شبکه محاسبات ابری داده شود همچنین اگر تعداد کارهای با اولویت اول در این مرحله کمتر از منابع موجود باشدکارهای با اولویت دوم را نیز به الگوریتم ژنتیک ارسال می کنیم تا استفاده حداکثری از منابع موجود در شبکه انجام گیرد و کارایی شبکه کاهش نیابد.

الگوریتم ژنتیک

نمایش کروموزوم در الگوریتم ارائه شده بصورت شکل۱۷ ارائه می شود:

شکل۱۷ - نمایش کروموزوم
که همانطور که در شکل ۱۷ دیده می شود تعداد عناصر کروموزوم در این الگوریتم ۱۰ تا در نظر گرفته شده است و بجای استفاده از نمایش دودویی که باعث افزایش حجم ذخیره سازی می شود از شماره هرکدام از عناصر استفاده شده است.
در این مرحله جمعیت اولیه از کروموزوم ها ایجاد می شود که ما تعداد تولیدکروموزوم ها در این مرحله را ۱۰۰ در نظر گرفته ایم. حال میزان شایستگی این کروموزوم ها را محاسبه می کنیم پارامترهای لحاظ شده در تابع شایستگی ، زمان پاسخگویی و هزینه می باشند. برای انتخاب والدین به منظور تولید فرزندان از روش نخبه سالاری استفاده شده است و کروموزوم هایی که دارای شایستگی بیشتری می باشند انتخاب می شوند. برای تقاطع و تولید فرزند از تقاطع دو نقطه ای استفاده می شود که باعث ایجاد فرزندانی مطلوب تر از روش تقاطع تک نقطه ای می شود.بعد از این مرحله نوبت به جهش در بین فرزندان تولید شده می رسد ، احتمال جهش ۵ %در نظرگرفته شده است برای بهبود این بخش از الگوریتم ژنتیک پس از آن که مقدار جدید عنصر جهش یافته انتخاب شد یک جستجوی محلی در اطراف مقدار جدید انجام میگیرد که اگر مقدار بهتری از نظر شایستگی موجود باشد آن انتخاب شود حال میزان شایستگی عنصر بعد از جهش با عنصر قبل از جهش با هم مقایسه شده اگر از نظر شایستگی بهبودی دیده شد عنصر جدید جایگزین عنصر قدیمی می شود در غیر این صورت عنصر قبل از جهش در سر جای خود باقی می ماند.در مرحله بعد میزان شایستگی هرکدام از عناصر تولید شده محاسبه می شود و این چرخه تا زمانی ادامه پیدا می کند که یا به میزان شایستگی دلخواه خود برسیم یا به تعداد تکرار هایی که در الگوریتم در نظر گرفته شده است برسیم تعداد تکرار چرخه در این الگوریتم ۱۰۰ در نظر گرفته شده است.در راستای استفاده از پارامتر عدالت که در بخش شبکه عصبی لحاظ شده است در این الگوریتم نیز با توجه به اینکه عنصری در صف بوده یا خیر به میزان ۱۰% به شایستگی آن عنصر اضافه می کنیم تا شانس آنها برای انتخاب شدن بالاتر رفته و بتوانند کار خود را به اتمام برسانند.

معماری مدل پیشنهادی

در این بخش معماری پیشنهادی خود را معرفی میکنیم. در شکل ۱۸ معماری ارائه شده را مشاهده می کنید
شکل ۱۸-معماری پیشنهادی
در این معماری کارها از طریق بستر اینترنت به ماژول RAM(Resource Alocation Madule) از شبکه محاسبات ابری متصل می شود. ابتدا از بخش Resource table تعداد منابع خالی و آماده استفاده تعیین می گردد و عدد مورد نظر به بخش schedule منتقل می شود در بخش schedule با توجه به تعداد منابع در دسترس و بوسیله N2TC و GATA کارهای مناسب را انتخاب شده و این کار ها بهمراه مشخصات منابع آزاد به بخش dispatcher منتقل می شود این بخش کارهای دریافتی را به منبع مورد نظر انتقال می دهد .وظیفه dispatcher ارسال کار به منبع و اطمینان از دریافت کار توسط منبع مورد نظر می باشد.پس از گرفتن پاسخ از منبع مبنی بر دریافت کار مورد نظر جدول منابع بروز رسانی می شود. در انتهای کار ،منبع dispatcher را از اتمام کار آگاه کرده و dispatcher جدول منابع را بروز رسانی می کند و منتظر ارائه کار بعدی از طرف RAM می باشد همچنین منابع در این معماری دارای ماشین مجازی می باشند تا سرعت اجرای کارها توسط آنها افزایش یابد.

الگوریتم پیشنهادی

در ابتدا شبه کد مربوط به N2TC را بیان می کنیم که در شکل ۱۹ می بینید
شکل ۱۹-الگوربتم N2TC
در N2TC ابتدا پارامتر بندی کارها را انجام می دهیم سپس شبکه را ساخته و مراحل پیکره بندی مربوط به آن را انجام می دهیم سپس برای کارها وزن در نظر میگیریم وشبکه را آموزش می دهیم سپس از شبکه را ارزیابی می کنیم در انتها هم از شبکه آموزش یافته به منظور تعیین اولویت برای کارها استفاده می کنیم. کارهای با اولویت بالا به الگوریتم ژنتیک ارسال می شود و اولویت کارهایی که از دوره قبل در صف انتظار مانده باشند یک رده بهبود داده می شود.
حال به بررسی الگوریتم GaTa می پردازیم. همانطور که در شکل ۲۰ می بینید
شکل ۲۰-الگوریتم GaTa
ابتدا مجموعه اولیه از کروموزوم ها ساخته می شود برای هر کدام از کروموزوم ها تابع شایستگی محاسبه می شود و این مجموعه بر اساس شایستگی آنها مرتب می شود سپس از والدین برای تولید فرزندان استفاده می شود و عملگر تقاطع اعمال می شود سپس عملگر جهش اعمال می شود و شایستگی آنها محاسبه می شود و این کار تا زمانی که به نتیجه مطلوب برسیم یا به بیشترین تعداد تکرار برسیم ادامه پیدا می کند.

نتایج تحقیق

مقدمه

در این فصل به ارزیابی نتایج حاصل از دو الگوریتم N2TC و GaTa می پردازیم و این تنایج را با الگوریتم های ارائه شده در مقالات معتبر مقایسه می کنیم تا بهبود پارامترهای در نظر گرفته شده نشان داده شود.

سناریو اجرا

از جمله «کانوا مجرمین» بر می‌آید که مردمان خوشگذران و پیرو لذّات، مردمانی بودند که به جرم و بزهکاری عادت کرده و در انجام آن پافشاری می کردند.
۵-   فسق:
از خصوصیّات دیگر مترفین، فسق یعنی از حد و حقوق حقّه خارج شدن است:
«وَ إِذَا أَرَدْنَا أَن نُّهْلِکَ قَرْیَهً أَمَرْنَا مُتْرَفِیهَا فَفَسَقُواْ فِیهَا فَحَقَّ عَلَیْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِیرًا ^[۱۴۵]؛ و هنگامی که بخواهیم، شهر و دیاری را هلاک کنیم، نخست اوامر خود را برای «مترفین» (و ثروتمندان مست شهوت) آنجا، بیان میداریم، سپس هنگامی که به مخالفت برخاستند و استحقاق مجازات یافتند، آنها را به شدّت درهم می‌کوبیم.»

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

 ۲-۶ نفی تجمل و رفاه زدگی در سیره پیامبر(ص)
زندگی ساده و بدون هرگونه تشریفات و تجملات پیامبر گرامی اسلام (ص) به عنوان الگویی برای همه مسلمانان در طول تاریخ و همه اعصار و زمانها مطرح است. در همین جهت، امام علی (ع)چنین فرموده است: «وَ لَقَدْ کَانَ (ص) یَأْکُلُ عَلَی الْأَرْضِ وَ یَجْلِسُ جِلْسَهَ الْعَبْدِ وَ یَخْصِفُ بِیَدِهِ نَعْلَهُ وَ یَرْقَعُ بِیَدِهِ ثَوْبَهُ وَ یَرْکَبُ الْحِمَارَ الْعَارِیَ وَ یُرْدِفُ خَلْفَهُ وَ یَکُونُ السِّتْرُ عَلَی بَابِ بَیْتِهِ فَتَکُونُ فِیهِ التَّصَاوِیرُ فَیَقُولُ یَا فُلَانَهُ لِإِحْدَی أَزْوَاجِهِ غَیِّبِیهِ عَنِّی فَإِنِّی إِذَا نَظَرْتُ إِلَیْهِ ذَکَرْتُ الدُّنْیَا وَ زَخَارِفَهَا فَأَعْرَضَ عَنِ الدُّنْیَا بِقَلْبِهِ وَ أَمَاتَ ذِکْرَهَا مِنْ نَفْسِهِ وَ أَحَبَّ أَنْ تَغِیبَ زِینَتُهَا عَنْ عَیْنِهِ لِکَیْلَا یَتَّخِذَ مِنْهَا رِیَاشاً وَ لَا یَعْتَقِدَهَا قَرَاراً وَ لَا یَرْجُوَ فِیهَا مُقَاماً فَأَخْرَجَهَا مِنَ النَّفْسِ وَ أَشْخَصَهَا عَنِ الْقَلْبِ وَ غَیَّبَهَا عَنِ الْبَصَرِ وَ کَذَلِکَ مَنْ أَبْغَضَ شَیْئاً أَبْغَضَ أَنْ یَنْظُرَ إِلَیْهِ وَ أَنْ یَذْکُرَ عِنْدَه.^[۱۴۶]
این سیره مسلم رسول خدا ـ که درود خدا بر او و خاندانش باد ـ است که نشسته بر خاک غذا می خورد، نشست و برخاستی بردهوار داشت، خود به دست خویش پینه بر کفشش می زد و جامه اش را وصله می کرد. بر مرکب برهنه سوار می شد و حتی کسی را پشت سر خویش سوار می نمود. روزی پرده ای رنگین و پرنقش و نگار بر در خانه آویخته دید، به همسری از همسرانش فرمود: «آن را از برابر چشمانم دور بدار که هرگاه نگاهم بدان می افتد، یاد دنیا و زرق و برقش می افتم». بدین ترتیب روی دل از دنیا برتافت و یادش را از صفحه جانش زدود. همواره دوست می داشت که آرایه های دنیا از نگاهش پنهان بماند، مبادا که از آن پیرایه ای برگیرد، یا جاودانه اش انگارد و به جایگاه و مقام خاصی از آن دل ببندد. بدین سان دنیا را از صحنه جان و از خانه قلب بیرون راند و بر هر چه دنیوی بود، چشم فرو پوشید. آری چنین است که هر کس به راستی چیزی را منفور بدارد، نگاه ویاد آن را نیز منفور و مبغوض خواهد شمرد.»^[۱۴۷]
ویرژیل گورگیو دانشمند معروف مسیحی و رومانی که مطالعه سیره درخشان پیامبر (ص) او را تحت تأثیر شدید قرار داده و کتابی ارزشمند در شأن آن حضرت نوشته، در این کتاب می‏نویسد: «در زندگی محمّد (ص) تا آخرین روزی که زنده بود، اثری از تجمّل و اسراف دیده نشد، محمد (ص) در تمام مدتی که در بیابان به سر می‏برد غذایی جز شیر شتر نداشت، و بعد از مراجعت به مکه، خرما و نان تناول می‏نمود، تا روزی که محمد (ص) حیات داشت فقط یک نوع غذا می‏خورد، و برای خوردن طعام بر زمین می‏نشست، و سفره او عبارت بود از یک سفره حصیری که از الیاف خرما می‏بافتند.»^[۱۴۸]
در روایتی می خوانیم :« قدم علی رسول الله (ص) وفد نجران و فی لباسهم الدیباج و ثیاب الحیره علی هیئه لم یقدم بها احد من العرب فاتوا رسول الله (ص) فسلموا علیه فلم یرده علیهم السلام و لم یکلمهم فقیل لامیرالمؤمنین (ع): یا اباالحسن ماتری فی هؤلاء القوم؟ قال: اری ان یضعوا حللهم هذه و خواتیمهم ثم یعودون الیه، ففعلوا ذلک فسلموا فرد سلامهم ثم قال (ص) والذی بعثنی بالحق لقد أتونی المره الاولی و ان ابلیس لمعهم^[۱۴۹] ؛هیأتی از مسیحیان نجران به خدمت پیامبراسلام (ص) رسیدند در حالی که لباس های ابریشمین بسیار زیبا که تاآن زمان در اندام عرب ها دیده نشده بود ، در تن داشتند ، هنگامی که به خدمت پیامبر رسیدند سلام کردند ، پیامبر(ص) پاسخ سلام آن ها را نگفت و حتی حاضر نشد یک کلمه با آن ها سخن بگوید ، از علی (ع) در این باره چاره خواستند؛ و علت روی گردانی پیامبر را از آن ها جویا شدند . علی(ع) فرمود : من چنین فکر می کنم که این ها باید این لباس های زیبا و انگشترهای گران قیمت را از تن بیرون کنند ، سپس خدمت پیامبر اسلام برسند. آن‌ها چنین کردند، پیامبر اسلام سلام آن ها را پاسخ دادو با آن ها سخن گفت . سپس فرمود : سوگند به خدایی که مرا به حق فرستاده است، نخستین بار که اینها برمن وارد شدند دیدم ابلیس نیز همراه آنهاست. »
آری پیامبر (ص) با تعبیر ابلیس، نفرت خود را از تجمّل پرستی و تشریفات پر زرق و برق اعلام کرد، و با این اعلام همه پیروانش را از گناه بزرگ تجمّل‏گرایی که نمادی از ابلیس است بر حذر داشت.
پیامبر اعظم (ص) در روایتی دیگر از فزونیِ مال‌طلبی و دنیا خواهی در آینده‌ی امت خود ابراز نگرانی می‌فرماید: « إِنَّمَا الْخَوْفُ عَلَی أُمَّتِی مِنْ بَعْدِی ثَلَاثُ خِصَالٍ … أَوْ یَظْهَرَ فِیهِمُ الْمَالُ حَتَّی یَطْغَوْا وَ یَبْطَرُوا^[۱۵۰]: «برای امتم از سه ضایعه خوفناک هستم … مال در میان آنان چندان فزون شود (و اهمیت پیدا کند) که طغیان ورزند و ناسپاسی کنند»^[۱۵۱] .
پیامبر گرامی اسلام (ص) در اخبار غیبی خویش که خبر از آینده و آیندگان می دهد به گرایش افراطی به سمت تجمل گرایی و رفاه زدگی اشاره و عوارض نامطلوب آن را بیان می کند. در همین زمینه در حدیثی از حضرت آمده است: «سیأتی من بعدی اقوام یأکلون طیبات الطعام و الوانها و یرکبون الدوّاب یبنون الدّور و یشیرون القصور و یزخرفون المساجد الفتنه منهم و الیهم مقرر^[۱۵۲]: پس از من مسلمانانی خواهند آمد که خوراک‌های پاکیزه و رنگارنگ می‌خورند و از وسایل سواری استفاده می‌کنند و خانه‌ها می‌سازند و قصرها برپا می‌کنند و مسجدها را می‌آرایند؛ فتنه‌ها از ایشان است و کار ایشان است^[۱۵۳]. »
در این روایت هم مشاهده می‌شود که چگونه حضرت مصیبتها و فتنه‌های جامعه بعد از خود را متوجه تجمل و اتراف می‌فرمایند؛ « فتنه از ایشان است و کار ایشان است». همچنین حضرت اشاره می‌فرمایند که حتی تجمل خانه‌ی خدا و مسجد هم که برخی به بهانه‌های گوناگون سعی در آن دارند کاری فتنه آمیز و مذموم است.
هم چنین رسول خدا در سخن گهربار دیگری به ویژگی تجمل پرستان و رفاه زدگان چنین اشاره می کند:
«سیأتی بعدکم قوم یأکلون أطائب الدّنیا و ألوانها، و ینکحون أجمل النّساء و ألوانها … عاکفین علی الدّنیا یغدون و یروحون إلیها، اتخذوها آلهه من دون إلههم … .؛^[۱۵۴] به زودی بعد از شما مردمی می آیند که غذاهای خوشمزه و رنگارنگ دنیا را می خورند و با زنان زیباروی و رنگارنگ ازدواج می کنند … به دنیا سخت می چسبند و روز و شب رو به سوی آن دارند و به جای خدایشان، دنیا را به خدایی می گیرند. »
خداوند در قرآن می فرماید: «یَأَیهَُّا النَّبی‏ُّ قُل لّأَِزْوَاجِکَ إِن کُنتُنَّ تُرِدْنَ الْحَیَوهَ الدُّنْیَا وَ زِینَتَهَا فَتَعَالَینْ‏َ أُمَتِّعْکُنَّ وَ أُسَرِّحْکُنَّ سَرَاحًا جَمِیلا^[۱۵۵]؛ ای پیامبر! به همسرانت بگو: «اگر شما زندگی دنیا و زرق و برق آن را می‏خواهید بیایید با هدیه‏ای شما را بهره‏مند سازم و شما را بطرز نیکویی رها سازم! »
شأن نزول آیه این است که همسران پیامبر ص بعد از پاره‏ای از غزوات که غنائم سرشاری در اختیار مسلمین قرار گرفت تقاضاهای مختلفی از پیامبر ص در مورد افزایش نفقه یا لوازم گوناگون زندگی داشتند، طبق نقل بعضی از تفاسیر،« ام سلمه» از« پیامبر» (ص) کنیز خدمتگزاری تقاضا کرد و« میمونه» حله‏ای خواست، و« زینب» بنت جحش پارچه مخصوص یمنی و« حفصه» جامه مصری،« جویریه» لباس مخصوص خواست، و« سوده» گلیم خیبری! خلاصه هر کدام درخواستی نمودند.
پیامبر (ص) که می‏دانست تسلیم شدن در برابر اینگونه درخواستها که معمولا پایانی ندارد چه عواقبی برای« بیت نبوت» در بر خواهد داشت، از انجام این خواسته‏ها سر باز زد و یک ماه تمام از آنها کناره‏گیری نمود، تا اینکه آیات فوق نازل شد و با لحن قاطع و در عین حال توأم با رأفت و رحمت به آنها هشدار داد که اگر زندگی پر زرق و برق دنیا می‏خواهید می‏توانید از پیامبر ص جدا شوید و به هر کجا می‏خواهید بروید، و اگر به خدا و رسول خدا و روز جزا دل بسته‏اید و به زندگی ساده و افتخار آمیز خانه پیامبر(ص) قانع هستید بمانید و از پاداشهای ص بزرگ پروردگار برخوردار شوید. به این ترتیب پاسخ محکم و قاطعی به همسران پیامبر ص که دامنه توقع را گسترده بودند داد و آنها را میان« ماندن» و« جدا شدن» از او مخیر ساخت!^[۱۵۶]
در آیات نخست این سوره خداوند تاج افتخاری بر سر زنان پیامبر ص زده و آنها را به عنوان« ام المؤمنین» (مادر مؤمنان) معرفی نموده، بدیهی است همیشه مقامات حساس و افتخار آفرین، وظائف سنگینی نیز همراه دارد، چگونه زنان پیامبر ص می‏توانند ام المؤمنین باشند ولی فکر و قلبشان در گرو زرق و برق دنیا باشد؟ و چنین پندارند که اگر غنائمی نصیب مسلمانان شده است همچون همسران پادشاهان بهترین قسمتهای غنائم را به خود اختصاص دهند، و چیزی که با جانبازی و خونهای پاک شهیدان به دست آمده تحویل آنان گردد، در حالی که در گوشه و کنار افرادی، در نهایت عسرت زندگی می‏کنند.
از این گذشته نه تنها پیامبر(ص) به مقتضای آیات پیشین« اسوه» مردم است که خانواده او نیز باید اسوه خانواده‏ها، و زنانش مقتدای زنان با ایمان تا دامنه قیامت گردد.
پیامبر(ص) پادشاه نیست که حرمسرایی داشته باشد پر زرق و برق، و زنانش غرق جواهرات گرانقیمت و وسائل تجملاتی باشند.
شاید هنوز گروهی از مسلمانان مکه که به عنوان مهاجر به مدینه آمده بودند بر صفه (همان سکوی مخصوصی که در کنار مسجد پیغمبر قرار داشت) شب را تا به صبح می‏گذراندند، و خانه و کاشانه‏ای در آن شهر نداشتند، در چنین شرائطی هرگز پیامبر(ص) اجازه نخواهد داد زنانش چنین توقعاتی داشته باشند.^[۱۵۷]
از سیره عملی پیامبر گرامی اسلام (ص) و گفتار آن حضرت در چگونگی برخورد با تجملات و دوری از زرق و برقهای دنیوی و تشریفات بی اساس به خوبی در می یابیم که تجمل گرایی و رفاه زدگی، وابستگی آدمی را به دنیای فانی زیاد می کند. وابستگی به دنیا نیز مانند باتلاقی است که اگر انسان به آن نزدیک شود و در آن بیفتد، هر چه بیشتر در آن دست و پا زند، بیشتر فرو خواهد رفت تا سرانجام به هلاکت و نابودی برسد.
در همین زمینه، حضرت علی (ع) در کلام گهربار خود، سرانجام رفاه زدگان و هوسبازان را که دل به دنیا بسته اند، کشیده شدن به سوی گرفتاری و مصیبت می داند: « انْظُرُوا إِلَی الدُّنْیَا نَظَرَ الزَّاهِدِینَ فِیهَا فَإِنَّهَا وَ اللَّهِ عَنْ قَلِیلٍ تُزِیلُ الثَّاوِیَ السَّاکِنَ وَ تُفَجِّعُ الْمُتْرِفَ الْآمِنَ.^[۱۵۸] ؛ای مردم! به دنیا به چشم بی رغبتی و بی اعتنایی بنگرید. به خدا سوگند دنیا به زودی ساکنان خود را از میان می برد و هوسبازانی را که با خاطر جمعی در آن زندگی می کنند به مصیبت می کشاند. »
۲-۷ تجمل گرایی از منظر امام علی(ع)
پیشوایان الهی در طول تاریخ همواره ساده‏زیستی را شیوه خود قرار داده و مردم را به آن فرا می‏خواندند، و درست در مقابل تجمّل پرستانی همچون فرعون، نمرود و شدّاد و قارون قرار گرفته، و تشریفات و هرگونه تجمّلات بیهوده را آفت دین و اخلاق و انسانیت می‏دانستند و نسبت به آن در گفتار و رفتار اعلام تنفّر و انزجار می‏نمودند، امام علی(ع) که خود پارسای ممتاز بود، و تجمّل‏گرایی را ضد ارزش می‏دانست، در گفتاری در معرفی الگوهای راستین از زهد و وارستگی از پیامبران یاد کرده که در فکر و عمل از آفت تجمّل پرستی می‏گریختند و از زهد موسی(ع) و عیسی و داود(ع) سخنی به میان آورده و درباره داود(ع) می‏فرماید: « وَ إِنْ شِئْتَ ثَلَّثْتَ بِدَاوُدَ صَاحِبِ الْمَزَامِیرِ وَ قَارِئِ أَهْلِ الْجَنَّهِ فَلَقَدْ کَانَ یَعْمَلُ سَفَائِفَ الْخُوصِ بِیَدِهِ وَ یَقُولُ لِجُلَسَائِهِ أَیُّکُمْ یَکْفِینِی بَیْعَهَا وَ یَأْکُلُ قُرْصَ الشَّعِیرِ مِنْ ثَمَنِهَا ؛ اگر می‏خواهی از داود صاحب صدای خوش و آواز خوان بهشت یاد کنم، او زنبیل‏هایی از لیف خرما با دست خود می‏بافت، و به همنشینانش می‏گفت: کدامیک از شما در فروش این زنبیل‏ها مرا کمک می‏کنید؟ او از پول آن زنبیل‏ها نان جوی فراهم کرده و می‏خورد.»^[۱۵۹]
از نظر آن حضرت،تجمل گرایی به عنوان یکی از آفات و آسیب های جامعه، از تداوم حرکت بالنده جامعه و حکومت اسلامی جلوگیری می کند .^[۱۶۰]
امام در برخورد با عثمان بن حنیف، فرماندار بصره، که در میهمانی تجملاتی اشراف بصره حاضر شده بود فرمود: « أَمَّا بَعْدُ یَا ابْنَ حُنَیْفٍ فَقَدْ بَلَغَنِی أَنَّ رَجُلًا مِنْ فِتْیَهِ أَهْلِ الْبَصْرَهِ دَعَاکَ إِلَی مَأْدُبَهٍ فَأَسْرَعْتَ إِلَیْهَا یُسْتَطَابُ لَکَ الْأَلْوَانُ وَ تُنْقَلُ إِلَیْکَ الْجِفَانُ وَ مَا ظَنَنْتُ أَنَّکَ تُجِیبُ إِلَی طَعَامِ قَوْمٍ عَائِلُهُمْ مَجْفُوٌّ وَ غَنِیُّهُمْ مَدْعُوٌّ فَانْظُرْ إِلَی مَا تَقْضَمُهُ مِنْ هَذَا الْمَقْضَمِ فَمَا اشْتَبَهَ عَلَیْکَ عِلْمُهُ فَالْفِظْهُ وَ مَا أَیْقَنْتَ بِطِیبِ وُجُوهِهِ فَنَلْ مِنْهُ أَلَا وَ إِنَّ لِکُلِّ مَأْمُومٍ إِمَاماً یَقْتَدِی بِهِ وَ یَسْتَضِی‏ءُ بِنُورِ عِلْمِهِ أَلَا وَ إِنَّ إِمَامَکُمْ قَدِ اکْتَفَی مِنْ دُنْیَاهُ بِطِمْرَیْهِ وَ مِنْ طُعْمِهِ بِقُرْصَیْهِ أَلَا وَ إِنَّکُمْ لَا تَقْدِرُونَ عَلَی ذَلِکَ وَ لَکِنْ أَعِینُونِی بِوَرَعٍ وَ اجْتِهَادٍ فَوَ اللَّهِ مَا کَنَزْتُ مِنْ دُنْیَاکُمْ تِبْراً وَ لَا ادَّخَرْتُ مِنْ غنائهما [غَنَائِمِهَا] وَفْراً وَ لَا أَعْدَدْتُ لِبَالِی ثَوْبِی طِمْرا؛ ای پسر حنیف، به من گزارش دادند که مردی از سرمایه داران بصره تو را به میهمانی خویش فرا خوانده و تو به سرعت به سوی آن شتافتی تا خوردنی های رنگارنگ برای تو آوردند و کاسه های پر از غذا پی در پی جلو تو نهادند . گمان نمی کردم میهمانی مردمی را بپذیری که نیازمندانشان با ستم محروم شده و ثروتمندانشان بر سر سفره دعوت شده اند . اندیشه کن در کجایی؟ و بر سر کدام سفره تناول می کنی؟ آگاه باش که هر پیرو را امامی است که از او پیروی کند و امام شما از دنیای خود به دو جامه فرسوده و دو قرص نان رضایت داده است . سوگند به خدا، من از دنیای شما طلا و نقره ای نیندوخته و از غنیمت های آن چیزی ذخیره نکرده ام . بر دو جامه کهنه ام جامه ای نیفزودم و از زمین دنیا یک وجب در اختیار نگرفتم .^[۱۶۱] »
یا شکایت حضرت علی (ع) از دخترش بخاطر بودن دو نوع غذا در سر سفره و یا سرزنش او بخاطر امانت گرفتن گردنبندی از بیت المال همه حاکی از مبارزه با هر گونه تجمل گرایی است .
همچنین وقتی که امام پس از جنگ بصره بر یکی از یاران خود به نام علاء بن زیاد وارد می شود و خانه بسیار بزرگ و مجلل او را می بیند، با تعجب فراوان از او می پرسد که تو با این خانه بزرگ در دنیا چه می کنی و می فرماید:
«إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَرَضَ عَلَی أَئِمَّهِ الْعَدْلِ أَنْ یُقَدِّرُوا أَنْفُسَهُمْ بِضَعَفَهِ النَّاسِ کَیْلَا یَتَبَیَّغَ بِالْفَقِیرِ فَقْرُهُ فَأَلْقَی عَاصِمُ بْنُ زِیَادٍ الْعَبَاءَ وَ لَبِسَ الْمُلَاءَ;^[۱۶۲] خداوند بر پیشوایان حق و عدل واجب کرده که خود را با مردم ناتوان و بی بضاعت همسو کنند تا فقر و نداری، انسان تنگدست را به اعتراض و طغیان نکشاند و نظام سیاسی را با بی ثباتی رو به رو نسازد . »
علی (ع) خود به مردم کوفه می فرمود: اگر جز با مرکب خویش و وسائل شخصی ام که حمل می کند و غلامم از نزد شما رفتم، بدانید خیانت کرده ام .^[۱۶۳]
بنابراین زندگی مادی و شخصی رهبران و مدیران، در نگاه امام علی(ع) باید به دور از تجمل وهمانند زندگی مردم ضعیف باشد . در این صورت بینش صحیح و واقع گرایانه ای از جامعه پیدا کرده و تصمیمات و سیاست هایی اتخاذ می کنند که بتوانند رفاه اقتصادی نسبی را در جامعه ایجاد کنند . حتی در صورت عدم امکان تامین رفاه برای مردم، صرف این رفتار، تحمل فقر و مشکلات را برای مردم آسان می سازد و از آثار منفی روانی و فرهنگی جلوگیری کرده و مشروعیت نظام را حفظ می کند .^[۱۶۴]
شریح قاضی^[۱۶۵] خانه ای به هشتاد دینار خریداری کرد و سند آن را به امضای چند شاهد رسانید؛
هنگامی که این خبر تلخ و ناگوار -که موجب بدبینی مردم از دستگاه قضایی علوی و در نتیجه بدبینی آنها از حکومت وقت بود- به امیرالمؤمنین (ع) رسید، او را احضار کرد و فرمود: شنیده ام خانه ای به هشتاد دینار خریده ای و سند مالکیت آن را به امضای چند شاهد رسانیده ای.
او اعتراف کرد و منتظر ماند تا واکنش امام (ع)را مشاهده کند. واکنش حضرت -که حکومتش را بر پایه های عدل و انصاف و مردم داری استوار کرده بود و خود و فرزندان و بستگانش همچون فقیرترین مردم زندگی می کردند و اجازه نمی داد که کارگزاران حکومت از جادّه عدل و انصاف و ساده زیستی و پرهیز از هرگونه تجمّل و اسراف و تبذیر، منحرف شوند - جز خشم و غضب و نکوهش و ملامت، چیزی نبود؛ چراکه اگر قاضی، چنان خانه ای را با پول حلال خودش خریداری کرده، زیاده روی و فاصله گرفتن از قشر محروم جامعه و سبب یأس مردم از حکومت و دستگاه قضاوت خواهد بود. و اگر با پول حرام خریده، تعدّی به بیت المال شمرده می شود، یا اینکه از راه رشوه و هدایایی که تقدیم او کرده اند به دست آمده. و البته باز هم موجب یأس و بدبینی مردم خواهد بود و به راحتی نمی توان آثار شوم آن را از زندگی و خاطر مردم محو کرد.
حضرتش در حال خشم و غضب، او را مخاطب ساخت و فرمود: أَمَا إِنَّهُ سَیَأْتِیکَ مَنْ لَا یَنْظُرُ فِی کِتَابِکَ وَ لَا یَسْأَلُکَ عَنْ بَیِّنَتِکَ حَتَّی یُخْرِجَکَ مِنْهَا شَاخِصاً وَ یُسْلِمَکَ إِلَی قَبْرِکَ خَالِصاً فَانْظُرْ یَا شُرَیْحُ لَا تَکُونُ ابْتَعْتَ هَذِهِ الدَّارَ مِنْ غَیْرِ مَالِکَ أَوْ نَقَدْتَ الثَّمَنَ مِنْ غَیْرِ حِلٍّ لَکَ فَإِذَا أَنْتَ قَدْ خَسِرْتَ دَارَ الدُّنْیَا وَ دَارَ الْآخِرَه؛ «به زودی کسی به سراغت می آید که نه به سند مالکیت تو می نگرد و نه درباره گواهان و شاهدان از تو سؤال می کند، تا اینکه تو را از آن خانه بیرون برد و با دست تهی به قبر بسپارد. مبادا ای شریح! این خانه را از غیر مال خود خریده یا بهای آن را از حرام پرداخته باشی . در این صورت، هم خانه دنیا را زیان کردهای و هم خانه آخرت را از دست دادهای».
تنها شریح نبود که پندهای پیامبرگونه علوی را شنید و تازیانه نصیحت و اندرز بر سرش فرود آمد و به راه راست نیامد، بلکه افراد بسیاری از سنخ او بودند که پنبه در گوش کرده و حجاب بر دیده افکنده و از شنیدن حقایق و مشاهده سرنوشت ها عبرت نگرفتند و در آمال و آرزوها غوطه ور شدند. حضرتش از دست اینها سخت ناراحت بود و می فرمود:«للّه أنتم ْ أَ تَتَوَقَّعُونَ إِمَاماً غَیْرِی یَطَأُ بِکُمُ الطَّرِیقَ وَ یُرْشِدُکُمُ السَّبِیل^[۱۶۶]»؛«سر و کارتان با خدا! آیا پیشوایی غیر از مرا توقع دارید که شما را به راه آورد و ارشاد کند؟!».
در صفحه دیگر تاریخ به زندگی حضرت علی (ع) ـ آن هم در اوج قدرت و خلافتش ـ می‏نگریم، در نامه‏ای به استاندارش در بصره عثمان بن حنیف می‏نویسد: «وَ لَوْ شِئْتُ لَأَهْدَیْتُ الطَّرِیقَ إِلَی مُصَفَّی هَذَا الْعَسَلِ وَ لُبَابِ هَذَا الْقَمْحِ وَ نَسَائِجِ هَذَا الْقَزِّ وَ لَکِنْ هَیْهَاتَ أَنْ یَغْلِبَنِی هَوَایَ وَ یَقُودَنِی جَشَعِی إِلَی تَخَیُّرِ الْأَطْعِمَهِ وَ لَعَلَّ بالْحِجَازِ أَوِ الْیَمَامَهِ مَنْ لَا طَمَعَ لَهُ بِالْقُرْصِ وَ لَا عَهْدَ لَهُ بِالشِّبَعِ أَوْ أَنْ أَبِیتَ مِبْطَاناً وَ حَوْلِی بُطُونٌ غَرْثَی وَ أَکْبَادٌ حَرَّی أَوْ أَکُونَ کَمَا قَالَ الْقَائِلُ وَ حَسْبُکَ دَاءً أَنْ تَبِیتَ بِبِطْنَهٍ وَ حَوْلَکَ أَکْبَادٌ تَحِنُّ إِلَی الْقِد؛ من اگر می‏خواستم می‏توانستم از عسل پاک، و از مغز گندم، و بافته‏های ابریشم،برای خود غذا و لباس فراهم آورم، اما هیهات که هوای نفس بر من چیره گردد، و حرص و طمع مرا وا دارد که از غذاهای لذیذ برگزینم در حالی که در حجاز یا در یمامه کسی باشد که به قرص نانی نرسد، و یا هرگز شکمی سیر نخورد…»^[۱۶۷]
هرگز سیاست مداری بعد از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله به روشن بینی و اخلاص و صفا و ساده زیستی و قناعت و تعبّد و مردم داری، همچون شخص امیرالمؤمنین (ع)بر مسند حکومت تکیه نزده است. او در عین اینکه به مال و منال و جاه و مقام اعتنایی نداشت، در پی آن بود که الگویی مجسم و روشن از حکومت مورد نظر اسلام را به مردم نشان دهد و راه و رسم خود را در گفتار و کردار به طور دقیق متبلور سازد، تا مسلمانان متعهدی که سیاست و حکومت اسلامی را بر حکومت ها و سیاست های غیراسلامی ترجیح می دهند و راه نجات بشریت را در آن جستجو می کنند، از آن الهام گیرند و آنچه را که صلاح خدا و مردم سلمان است را به مرحله اجرا درآورند.
پاسخ به یک سؤال
گاهی سؤال می‏شود اگر زندگی علی (ع) فرسخ‏ها از تجمّل گرایی فاصله داشت، پس چرا انگشتر گرانقیمت در دست داشت که آن را در نماز به فقیر داد، و شاعران از آن به انگشتر پادشاهی یاد کرده‏اند (که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را) حضرت امام خمینی قدّس سرّه در پاسخ به این سؤال چنین می‏فرماید: «حضرت علی (ع) در حالی که خلیفه است، می‏خواهد نماز جمعه بخواند، لباس زیادی ندارد، و می‏رود بالای منبر، آن لباسی را که داشت ـ طبق نقل روایات ـ حرکت می‏داد تا خشک شود، معلوم می‏شود دو لباس نداشته است. آیا آن کسی که لباسش چنین است، انگشتری در دست می‏کند که قیمت آن به اندازه مالیات شام بود؟ این نسبت یک دروغ است، اگر روایت هم داشته باشد دروغ است، بر خلاف واقع و توهین به حضرت است.»^[۱۶۸]
بنابراین با تأمل در آیات و روایات در می یابیم که تجمل پرستی و رفاه زدگی، مانعی است برای کامل شدن انسانی که دنیا را محل گذر و کسب توشه جهت آخرت می داند و به سبب آز و طمع خویش هر چه به دنیا و تعلقات مادی آن بیشتر وابسته گردد، آلودگی او به دنیا و زخارف آن بیشتر می گردد و در نتیجه از امور معنوی فاصله خواهد گرفت و از انسانیت خویش تُهی خواهد شد و در سراشیبی هلاکت خواهد افتاد.
نکته دیگری که با عنایت به آیات قرآن و روایات اهل بیت استفاده می شود آن است که علت و فلسفه مبارزه قرآن با «اتراف» و «تکاثر» و طرد این دو پدیده ضد عدالت و ضد انسانیت در احادیث برای این است که عدالت راهی برای تحقق بیابد و بشریت به سوی ساختن جامعه های قائم بالقسط پیش رود^[۱۶۹].
فصل سوم:معیارها و مصادیق تجمل گرایی
مقدمه
اسلام نه تنها با تجمّل و زیبایی طلبی و صرف مال در جهت تأمین و تهیه ابزار لازم آن مخالفتی ندارد؛ بلکه در بسیاری از موارد به آن سفارش وتشویق هم نموده است ؛اما از این که شخصی گام از حدّ خویش فراتر بگذارد و اقدام به خرید و تهیه البسه و لوازم تجمّلی برای خود و اعضای خانواده اش بنماید که خارج از شأن و موقعیّت اجتماعی و یا اقتصادی او باشدمنع کرده است.
قبل از بیان مصادیقی از تجمل گرایی لازم است معیار و میزانی در این زمینه دانسته شود. به عبارت دیگر، دانستن این نکته لازم است که مرز میان تجمل گرایی در زندگی و شاخص مخارج مجاز از غیرمجاز چیست؟
۳-۱ معیارها ومصادیق تجمل گرایی

جایی که برق عصیان بر آدم صفی زد ما را چگونه زیبد دعوی بیگناهی
(همان: ۳۱۷)
در این بیت حافظ مقایسه ای بین خود و حضرت آدم انجام داده است و از این منظر خود را نیز گناهکار می داند. و این به معنی آن نیست که حافظ می گوید چون آدم گناه کرده پس توجیه آن می شود که من هم می توانم گناه کنم بلکه حرف حافظ این است که محال است انسان به مرحله کمال برسد و در آن حال بگوید من بی گناه هستم.
حافظ ادعای بی گناهی را ناپسند می داند. حافظ حتّی در جایی که بی گناه بوده است هم، دور از ادب دانسته که ادعای بی گناهی کند:
گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ تو در طریق ادب باش گو گناه من است
(همان: ۳۹)
نکته ظریفی در این بیت نهفته است. حافظ نمی گوید که ارتکاب گناه امری غیرارادی و خارج از اختیار انسان است چرا که هر انسان عادی نیز این را به خوبی می داند. چرا که در این صورت بهشت و جهنم و ثواب و عقاب معنی پیدا نمی کرد بلکه حافظ معتقد است که خود گناه فی النفسه و با لذات اختیار و انتخاب و مطلوب انسان نیست. فرضاً کاش گناه مال درختان بود ولی باید پذیرفت که انجام گناه و ارتکاب آن در گرو داشتن اختیار است و چون خداوند انسان را فردی مختار آفریده است تا او را بیازماید پس گناه هم مال انسان است و برای انسان تعبیه شده است. و بنابراین چون هرچه از دوست رسد، نیکوست پس حافظ آن را پذیرفته و با ادب تمام می گوید که گناه مال انسان است. می تواند گناه بکند و می تواند از ارتکاب گناه دوری کند. توانایی هر دو به انسان داده شده است. که اگر غیر از این بود، پس انسان چگونه آزموده می شد و خوبان از بدان چگونه تمیز داده می شدند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که ظرفیّت و قابلیّت گناه کردن را ما انتخاب و اختیار نکرده ایم. حافظ گاه از سرِ لجبازی و تمسخر متشرّعین ادعاهایی می کند به فرض مثال:

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

قدم دریغ مدار از جنازه حافظ که گر چه غرق گناهست می رود به بهشت
(همان: ۵۶)
از تشییع جنازه حافظ قدم هایت را دریغ نکن زیرا هر چند غرق گناهست ولی به بهشت می رود. یعنی حافظ اذعان می دارد که در عصرش کسانی هستند که در مورد مردم قضاوت کرده و او را بهشتی یا جهنمی می نامند و در تشییع جنازه جهنّمیان شرکت نمی کنند. نظیر این معنی را در ابیات دیگری نیز می بینیم:
مکن به نامه سیاهی ملامت من مست که آگه است که تقدیر بر سرش چه نوشت
(همان: ۵۶)
حافظ تهمت زدن و متّهم کردن را امری ناشایست می داند زیرا معتقد است که فقط خدا می داند که چه کسی رستگار خواهد شد و خود نیز حتّی به گناهکاران امید به رحمت خدا را نوید می دهد:
کمر کوه کم است از کمر مور اینجا ناامید از در رحمت مشو ای باده پرست
(همان: ۲۰)
در غزلی با مطلع « عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت… » حافظ از سر اعتراض و انتقاد به زاهد حتّی او را شایسته ی امر به معروف کردن هم نمی داند. نخست با صفت پاکیزه سرشت او را مورد تمسخر قرار داده و سپس عنوان می دارد که نترس، گناه مرا برایت نخواهد نوشت چرا که در آخرت هرکس کِشته ی خود را درو خواهد کرد. حافظ معتقد است که زاهد دیو است و او رند و دیو از قرآن خوان گریزان است بنابراین برای بستن دهانش ادعاهایی می کند:
زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه شد دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند
(همان: ۱۲۷)
من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش هر کسی آن درود و عاقبت کار که کِشت (همان: ۵۶)
ناامیدم مکن از سابقه ی لطف ازل تو چه دانی که پس پرده که خوب است و که زشت
(همان: ۵۶)
نه من از پرده تقوی بدر افتادم و بس پدرم نیز بهشت ابد از دست بهشت
(همان: ۵۶)
این ادعاها با حافظی که می شناسیم مطابقت ندارد چرا که بیشتر برای بستن دهان زاهد چنین نظراتی ارائه می دهد حافظ نه رندی و نه زاهدی را دلیل بر حسن عاقبت و عاقبت به خیری نمی داند:
چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدی ست آن به که کار خود به عنایت رها کنند
(همان: ۱۲۹)
یکی از ادعاهایی که حافظ به هیچ عنوان مطلوب و پسندیده نمی داند، ادعای بی گناهی است. انسان نباید و نمی تواند نسبت به خود خوش بین باشد و ظن نیکو داشته باشد، کاری که متشرّعین هم عصر حافظ انجام می دهند از جمله خداشناسان. اعتقاد قلبی حافظ این است که اگر انسانی ادعای پاکی و معصومیت داشته باشد، همانا گناهکار است و به همین خاطر است که می گوید:
نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو که مستحق کرامت گناهکارانند
(همان: ۱۲۸)
اگر بخواهیم بدون توجه به مصرع اوّل و لفظ خداشناس این بیت را معنی کنیم، باید بگوییم اهل صواب و ثواب و معصومین و اولیاء الله بهشتی نیستند بلکه گناهکاران بهشتی هستند. آیا به راستی حرف دل حافظ این است؟ حال آن که حافظ می گوید، بین مدعی بی گناهی و معترف به گناهکار بودن، بهشت سهم کسی است که معترف به گناه است. البتّه یک نکته کلیدی آن است که در سمت دیگر مدعیّان بهشت، خداشناسِ مدعیِ بی گناهی عصر حافظ وجود دارد.
در مورد حافظ و گناه دو دیدگاه عجیب وجود دارد به شرح زیر:
۴ـ۱ـ۱ـ۱ـ۵ـ۱. گناه کردن به دلیل بخشندگی خداوند:
« اگر گناه نکند ]حافظ[ یک معنایش این است که در آمرزگاری خداوند شک دارد:
سهو و خطای بنده گرش هست اعتبار معنی عفو و رحمت پروردگار چیست ».
(خرّمشاهی، ۱۳۶۸: ۴۰)
و وقتی به چنین چیزی معتقد باشیم باید بگوییم، اگر گناه بکند و خدا نبخشد پس باز در آمرزگاری خدا باید شک کرد!! بنابراین نتیجه این می شود که مجبوریم گناه کنیم و استغفرالله خدا مجبور است ببخشد.
به خانه ی فرد بسیار بخشنده ای می رویم. برایمان غذای بسیاری تدارک دیده اند. اگر خودمان به « اختیار » غذا نخوردیم، باید در بخشندگی صاحبخانه شک کنیم؟! خدا به ما اختیار گناه کردن داده است چون اگر نداده بود « فرشته » بودیم و:
جلوه ای کرد رخت دید ملک عشق نداشت عین آتش شد ازین غیرت و بر آدم زد
(دیوان حافظ،۱۳۸۹: ۱۰۱)
و چون خداوند عاشق می خواست باز انسان عاشق خلق می کرد و برای عاشقی باید « اختیار » داشت ولی داشتن اختیار به معنی مجوز گناه کردن نیست، اگر اینگونه بود، همه ی آدم ها باید دزد و قاتل و خلافکار و… می شدند. آیا می توانیم ادعا کنیم ما باید دزدی کنیم چون « دست » داریم. به ما قدرت گناه کردن داده شد تا آزموده شویم تا با فرشته متفاوت شویم. فرشته مجبور به فرشته بودن است. ما مجبور به بد بودن یا خوب بودن نیستیم. ما اختیار دار هستیم و اختیار به معنی اجبار نیست.
۴ـ۱ـ۱ـ۱ـ۵ـ۲. مباح بودن شراب در مقابل ریا:
« دیگر حرف نگفته ای باقی نگذاشته است، تکلیف خودش را با زهدفروشان گرانجان یکسره میکند، و بالصراحه باده نوشی بی ریا را از زهدفروشی ریاکارنه بهتر می شمارد، می گوید این کار اگر هم عیب باشد، اوّلاً خللی نمی زاید ثانیاً هیچ انسانی بدون عیب نیست ». (خرّمشاهی، ۱۳۶۸: ۴۲)
در اینجا با فتوای جدیدی سر و کار داریم. چون متشرعین عصر حافظ ریاکارند بنابراین نتیجه این می شود که حافظ هم می تواند شرابخوار باشد چرا که شراب خوردن به اندازه « ریا » بد نیست. آیا به راستی حرف دل حافظ این است. برای روشن شدن اغراض حافظ اوّل باید دید که ریاکاران عصر حافظ چه کارهایی می کردند:
امام خواجه که بودش سر نماز دراز به خون دختر زر خرقه را قصارت کرد
(دیوان حافظ،۱۳۸۹: ۸۸)
امام جماعت که نماز را طول می داد زیر خرقه شراب را پنهان کرده و آستینش کوتاه شده است. امام جماعت شراب می خورد ولی برای ریا، نماز را طول می دهد. در پایان این غزل، حافظ می گوید اگر امام جماعت از من پرسید، بگویید که حافظ با شراب خود را پاک نمود:
اگر امام جماعت طلب کند امروز خبر دهید که حافظ به می طهارت کرد
(همان: ۸۹)