ب) تحقیقات انجام شده در خارج کشور
جانسون، اندرسون، ویلکاکس، والکر، روبینز و لویس[۱۵۵] (۲۰۱۳ ) در پژوهشی تحت عنوان بررسی رابطه بین باورهای ارتباطی و ارزیابی های بیماری مرتبط با روش های مقابله ای ویژه در همسران بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ با نمونه ای به حجم ۱۱۷ زن و شوهر از بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ به این نتایج دست یافتند که بین چهار نوع باور ارتباطی (رضایت، فداکاری، اعتماد به نفس و بی ثباتی) و چهار مرحله بیماری دیابت (عواقب، پریشانی، کنترل و اثربخشی) با رفتار مقابله ای بیماری های خاص رابطه وجود دارد. این رفتارهای مقابله ای عبارتند از: تعامل فعال، درگیری حمایتی و حفاظت کامل. اثر تعدیل کننده جنسیت نیز مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که جنسیت اثر تعاملی بین متغیرها را در مدل به شرح زیر تعدیل نمود: تعامل رضایت از رابطه و تعامل فعال برای مردان به طرز قابل توجهی قویتر از زنان بود، در حالی که کنترل دیابت در زنان با شدت قویتری با میانجی گری حمایتی مرتبط بود. تنها متغیرهایی که با تعامل فعال رابطه داشتند عبارت بودند از سه شناخت ویژه از روابط که عبارتند از: سطح بالای رضایت از رابطه (فقط برای مردان)، رضایت از فداکاری و اعتماد به رابطه که همه با تعامل فعال رابطه داشتند. ارزیابی های دیابت تنها متغیرهایی بودند که با میانجی گری حمایتی و حمایت زیاد رابطه داشتند. پریشانی زیاد ناشی از دیابت و کنترل دیابت (فقط برای زنان) و اثربخشی پایین ابتلا به دیابت پیشبینی کننده نیاز به میانجی گری حمایتی بیشتری بود. اثربخشی پایین ابتلاء به دیابت و کنترل زیاد ابتلاء به دیابت با میران نیاز به حمایتی بیشتر همراه بود.
رییسی پور (۲۰۱۳) در پژوهشی تحت عنوان بررسی رابطه سبک های دلبستگی با رضایت جنسی و ارتباطی افراد متاهل با نمونه ای به حجم ۴۸۰ نفر (۲۴۰ نفر مرد و ۲۴۰ نفر زن) که حداقل شش ماه از دوران تاهل آن ها گذشته بود، به این نتایج دست یافت که رضایت جنسی و ارتباطی به وسیله سبک های دلبستگی پیشبینی شد. به طور دقیق تر می توان گفت افراد دارای سبک دلبستگی ناایمن با احتمال بیشتر رضایت جنسی و ارتباطی کمتری را از کسانی که سبک دلبستگی ایمن دارند، تجربه میکنند.
کیم[۱۵۶] (۲۰۱۳) بررسی تاثیر صمیمیت زناشویی، رابطه جنسی و رضایت جنسی با رضایت زناشویی زنان میانسال کره ای با نمونه ای ۱۳۸ نفری از زنان میان سال که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب کرده بود، به این نتایج دست یافت: رضایت زناشویی رابطه مثبتی با صمیمیت زناشویی، رابطه جنسی و رضایت جنسی داشت. همچنین صمیمیت زناشویی، رضایت جنسی و موقعیت شغلی از عوامل تاثیر گذار بر رضایت زناشویی بودند.
گوندز[۱۵۷] (۲۰۱۳) در پژوهشی تحت عنوان رابطه سبک های دلبستگی، عقاید غیر منطقی و علائم روان شناختی به عنوان پیش بین انعطاف شناختی با نمونه ای به حجم ۴۳۶ نفر دانشجوی شاغل به تحصیل در رشتههای گوناگون به این نتایج دست یافت که همه متغیرهای مستقل ۴۱ درصد انعطاف شناختی را پیشبینی کردند. همچنین نتایج نشان داد که انعطاف شناختی دانشجویان اغلب به وسیله عقاید غیر منطقی، دلبستگی دوسوگرا و اضطراب پیشبینی شد.
زی و همبرچت[۱۵۸] (۲۰۰۹) در پژوهشی تحت عنوان نقش باورهای ارتباطی ناکارآمد در رضایت ارتباطی با نمونه ای به حجم ۹۳۰ نفر به این نتایج دست یافتند که رابطه زیادی بین عقاید «عدم توافق مخرب است»، «شرکای نمی توانند تغییر کنند»، «واهمه داشتن از نزدیک شدن به هم»، «ترسیدن از مواجهه شدن» و رضایت کم از وجود دارد. همچنین تفاوت معنی داری بین رضایت از رابطه در بین افراد متاهل و مجرد به دست آمد که در تأیید وجود باورهای ارتباطی ناکارآمد بیشتر در افراد مجرد است. وقتی که زوج های دارای رضایت ارتباطی کم مورد مقایسه قرار گرفتند تفاوت معنی دار فقط در زیر مقیاس های «واهمه داشتن از نزدیک شدن به هم»، «ترس از رها شدن» به دست آمد. در این راستا، جنس و سن تفاوت معنی دار کمی را با باورهای ارتباطی ناکارآمد در دو گروه نمونه مجرد و متاهل نشان داد. بر اساس یافته هایبه دست آمده پژوهشگران نتیجه گرفتند که افراد مجرد و زوج های دارای رضایت ارتباطی کم باورهای ارتباطی ناکارآمد بیشتر و قوی تری نسبت به زوج های دارای رضایت ارتباطی بیشتر از خود نشان میدهند. همچنین می توان گفت به طور کلی جنس و سن تببین جالب توجهی را برای باورهای ارتباطی ناکارآمد در بر نداشتند.
هامامکی[۱۵۹](۲۰۰۵)در پژوهشی به بررسی ارتباط بین باورهای ارتباطی غیر منطقی و سازگاری زناشویی و رضایت زناشویی در زنان و مردان متاهل(ترک) پرداخته است. نتایج نشان داده است که افراد متاهل دارای نمره سازگاری پایین نسبت به افراد متاهل دارای نمره سازگاری بالا به طور معنی داری باورهای ارتباطی بیشتری داشتند.به علاوه در تحقیقات بسیاری مشخص شد که باورهای ارتباطی بخش مهمی از سازگاری را توجیه میکند.
استاکرت و بوریسک[۱۶۰](۲۰۰۳) در تحقیقی رابطه بین باورهای ارتباطی و سبک دلبستگی (ایمنی، دوسوگرایی، اجتناب گری) و نارضایتی ارتباطی را مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد که افراد نا ایمن باورهای ارتباطی غیرمنطقی تری دارند نسبت به کسانی که دارای دلبستگی ایمن هستند. دلبستگی نا ایمنی، با باورهای ارتباطی غیر منطقی رابطه معنادار دارد و عدم رضایت از ارتباط نیز با باورهای غیر منطقی رابطه دارد. همچنین مشخص شد که بین باور توقع ذهن خوانی و سازگاری زناشویی همبستگی منفی وجود دارد و زنان باور تخریب تخریب کنندگی مخالفت را بیشتر از مردان دارا بودند .
در تحقیقی که اسکات و لو[۱۶۱](۲۰۰۲) به بررسی نقش تفکرات غیرمنطقی و بینش ارتباطی بر اساس نوع تفکر برای اندازهگیری کیفیت ارتباطی زوجها انجام دادند، مشخص شد که هرچه باورهای غیرمنطقی افراد بالاتر بود، میزان سازگار ی پایینی گزارش کرده بودند.