شکل ۶-۱۸ تغییرات ضریب انتقال جرم مرزی با فشار و دما برای سیستم دی اکسید کربن- هپتان.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

شکل ۶-۱۹ تغییرات ضریب انتقال جرم مرزی با فشار و دما برای سیستم نیتروژن- هگزادکان.
شکل ۶-۲۰ تغییرات ضریب انتقال جرم مرزی با فشار و دما برای سیستم نیتروژن- هپتان.
با توجه به شکل­های (۶-۱۷) تا (۶-۲۰)، ضریب انتقال جرم مرزی به طور یکنواخت با افزایش فشار کاهش می­یابد. به این رفتار ضریب انتقال جرم مرزی قبلا در مقالات متعدد اشاره شده است ]۱۵و۵[. علت مشاهده­ این پدیده به کاهش ویسکوزیته­ی فاز مایع در اثر حل شدن گاز در آن نسبت داده می­ شود ]۱۵و۵[. با این وجود، رفتار مشخصی برای ضریب انتقال جرم مرزی با تغییر دما قابل پیش بینی نیست. برای مثال، در سیستم دی اکسید کربن- هگزادکان که در شکل (۶-۱۷) نشان داده شده است، در بازه­ی دمایی K15/313 تا K15/373، ضریب انتقال جرم مرزی با دما افزایش می­یابد که علت آن، افزایش انرژی سینیتیک مولکول­های گاز و همینطور کاهش ویسکوزیته­ی فاز مایع می­باشد؛ بنابراین در این شرایط مولکول­های گاز می­توانند راحتتر در فاز مایع نفوذ کنند و مقاومت مرزی در مسیر انتقال جرم کمتر می­ شود. اما از این دما به بعد، رفتار معکوسی مشاهده می­ شود؛ به عبارتی دیگر، ضریب انتقال جرم مرزی با افزایش دما رفتاری نزولی از خود نشان می­دهد که علت آن احتمالا به خاطر کاهش حلالیت گاز در مایع در دماهای بالا می­باشد. پس به طور کلی می­توان گفت در بحث تغییرات فشاری و دمایی، دو پدیده­ نفوذ و حلالیت رفتار نهایی ضریب انتقال جرم مرزی را تعیین می­ کنند. از آنجایی که نفوذ و حلالیت گاز در مایع با افزایش فشار بهبود می­یابد، بنابراین ضریب انتقال جرم مرزی در تمامی سیستم­ها به طور یکنواخت با افزایش فشار، بیشتر می­ شود. اما دما اثری متفاوت بر هر یک از این پدیده ­ها دارد. به بیان دقیق­تر، افزایش دما، حلالیت گاز را کاهش اما قدرت نفوذ آن را افزایش می­دهد. بر هم کنش این دو پدیده، در نهایت، ضریب انتقال جرم مرزی سیستم را تعیین خواهد کرد. در مخلوط دی اکسید کربن- هگزادکان، این وارونگی، در دمای K15/373 رخ می­دهد و به این معنا است که در این سیستم، از دمای K15/313 تا K15/373، فرایند نفوذ غالب بوده اما از این دما به بعد، اثر دما روی میزان حلالیت گاز قابل ملاحظه بوده و پدیده­ حلالیت، فرایند انتقال جرم را کنترل خواهد کرد. در مابقی سیستم­ها، که در شکل­های (۶-۱۸)، (۶-۱۹) و (۶-۲۰) نشان داده شده ­اند، روند افزایشی برای ضریب انتقال جرم با افزودن دما ملاحظه می­ شود، به عبارتی دیگر، در این سیستم­ها، در بازه­ی دمایی و فشاری مطالعه شده، فرایند نفوذ غالب خواهد بود. به طور خلاصه می­توان گفت در سیستم­های دی اکسید کربن-نرمال آلکان در دماهای پایین و متوسط فرایند نفوذ غالب است، اما در دماهای بالا پدیده­ حلالیت غالب می­ شود و در سیستم­های شامل نیتروژن در تمامی دماها فرایند نفوذ غالب بوده یا به عبارتی افزایش دما سبب کاهش مقاومت در مرز دو سیال می­گردد.
فصل هفتم
۷- نتیجه ­گیری
در این قسمت نتایج حاصل از تحقیق انجام شده به طور خلاصه توضیح داده می­ شود.
- در این مطالعه داده ­های کشش سطحی تعادلی و دینامیک سیستم­های دی اکسید کربن- هگزادکان، دی اکسید کربن- هپتان، نیتروژن- هگزادکان و نیتروژن هپتان، در بازه­ی گسترده­ای از دما و فشار، از مرکز ازدیاد برداشت اتخاذ شد. بر اساس نتایج قبلی به دست آمده از این مرکز، میزان کشش سطحی تعادلی با افزایش فشار کاهش می­یابد، زیرا با افزایش فشار دو فاز امتزاج­پذیری بیشتری پیدا می­ کنند. از سوی دیگر در سیستم­های شامل نیتروژن، کشش سطحی تعادلی با دما کاهش می­یابد، در حالیکه در سیستم­های حاوی دی اکسید کربن، افزایش دما گاهی موجب افزایش کشش سطحی و در برخی موارد سبب کاهش آن می­گردد ]۴۰و۳۹[.
- مدلسازی فرایند نفوذ بر اساس داده ­های کشش سطحی دینامیکی و تعادلی صورت گرفت.
- دو مدل انتقال جرم مختلف، با وجود مقاومت در مرز دو سیال و بدون وجود مقاومت، در نظر گرفته شدند.
- بر اساس نتایج به دست آمده، صرف نظر از مقاومت انتقال جرمی در مرز دو سیال، در شرایط مطالعه شده مورد قبول نیست.
- پس از ثابت کردن وجود مقاومت قابل ملاحظه در مرز دو سیال، ضریب انتقال جرم مرزی به عنوان مهمترین پارامتر در این نوع مدلسازی معرفی شد.
- با توجه به نتایج، مقدار ضریب انتقال جرم با گذشت زمان به حدود یک سوم مقدار اولیه­ خود (یا حتی کمتر از آن) می­رسد که علت آن کاهش شار انتقال جرم است.
- ضریب انتقال جرم مرزی با افزایش فشار افزایش می­یابد که علت آن بهبود حلالیت و نفوذ گاز در مایع در اثر افزایش فشار است.
- یافتن ارتباط بین ضریب انتقال جرم مرزی و دما پیچیده به نظر می­رسد، زیرا از یک سو افزایش دما انرژی سینیتیک مولکول­های گاز را زیاد و ویسکوزیته فاز مایع را کم می­ کند و از اینرو باعث تسهیل انتقال جرم و افزایس ضریب انتقال

لاو (۷۰:۲۰۰۲) برای حصول به سومین جنبه­ گردشگری شهری پایدار؛ یعنی، کاهش آلودگی ناشی از رشد گردشگری در شهرهای بزرگ، توسعه سیستم حمل و نقل عمومی و ایجاد و گسترش پیاده­روها را پیشنهاد می­ کند.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

تلاش برای توسعه­ گردشگری پایدار در شهرها، آسیب­های محیط طبیعی و انسان ساخت را به حداقل می رساند، میراث اجتماعی و فرهنگی را حفظ می­ کند، منافع اقتصادی حاصل از توسعه گردشگری را حداکثر ساخته و کیفیت زندگی ساکنین و تجربه­ گردشگران را بهبود می بخشد.
۴-۴-۲) اهمیت مناطق شهری برای اهداف گردشگری
همانطور که بازار گردشگری، در سراسر جهان در حال توسعه است و گردشگری فعالیت قابل توجه شهرهای مدرن است؛ گردشگری شهری به استراتژی اصلی در طرح­های بازسازی شهرها تبدیل شده است. به همین دلیل گردشگری شهری به یک بخش پایه­ای مدیریت شهری نوین تبدیل شده است (بورگ^[۹۵]، ۱۹۹۱). گردشگری یک بازار مهم است، که با تخصیص مقدار زیادی از درآمدها به شهر توسعه می­یابد. در نتیجه­ توسعه­ گردشگری، ایجاد درآمدها و بکارگیری برای اقتصاد محلی، سبب تنوع محصولات ارائه شده می­ شود (سیراسی^[۹۶] و کریموگلو^[۹۷]، ۲۰۰۷).
هر مقصد شهری یک ماهیت متمایز دارد؛ یعنی، محققان و برنامه­ ریزان استراتژی­ های برنامه­ ریزی متفاوتی را برای هر یک از آن­ها توسعه خواهند داد. اطلاعات نهایی و درست در مورد تقاضا برای گردشگری شهری، برای نمایندگان صنعت گردشگری و برنامه­ ریزان اهمیت حیاتی دارد. یکی از مشکلات اصلی که بخش گردشگری با آن مواجه است، تعادل برقرار کردن بین عرضه خدمات، محصولات و زیرساخت­ها با تقاضا برای این محصولات است. بدون داشتن اطلاعات کافی در این زمینه، تلاش برای جذب و توسعه بازار گردشگری شهری، مشکلاتی را برای برنامه­ ریزان به وجود می آورد (سیراسی و کریموگلو، ۲۰۰۷).
مسئله مهم از دیدگاه برنامه­ ریزان این است، که آن­ها برای مکان­ یابی فعالیت­های گردشگری و مدیریت توسعه گردشگری در مناطق شهری، چگونه استراتژی­ های برنامه­ ریزی را توسعه دهند. ایجاد گردشگری در شهرها؛ به خود شهر، انتظارات شهر، قرار دادن تنوع در گردشگری و استراتژی­ های مؤثر انتخاب شده بستگی دارد (لاو^[۹۸]، ۱۹۹۳). تحقیق بازار در گردشگری شهری، به منظور دریافت الزامات و رضایت بازدیدکنندگان اهمیت زیادی دارد. در بسیاری از شهرها، از نظرسنجی بازدیدکنندگان، برای تحلیل داده ­ها و انطباق دادن آن­ها با استراتژی­ های بازاریابی استفاده شده است (برگ^[۹۹] و همکاران، ۱۹۹۵).
بخش سوم: چرخه عمر مقصد^[۱۰۰] و استراتژی­ های مراحل مختلف چرخۀ عمر مقصد
۵-۲) چرخه عمر مقصد
در بحث گردشگری اصطلاح مقصد همه جا ظاهر شده است؛ علی رغم این، مشخص نیست که منظور از مقصد چه چیزی است. مقصد، یک هتل است یا یک شهر یا یک ناحیه یا یک کشور؟ بیرمان^[۱۰۱] مقصد را به عنوان “یک کشور، ایالت، ناحیه، شهر یا شهرستان که به بازار عرضه می­ شود یا مکانی برای بازدید گردشگران ” تعریف کرده است. بدون توجه به آنچه حوزه جغرافیایی برای یک مقصد تعیین می­ کند؛ یک مقصد، یک محصول است که باید به گردشگران عرضه شود. مقصدهای گردشگری بر اساس جایگاهی که در چرخۀ حیات خود دارند واجد ویژگی­هایی هستند که باید در فرایند تدوین استراتژی مورد توجه قرار گیرند.
در این زمینه مطالعات مختلفی توسط گیلبرت^[۱۰۲]،۱۹۳۹؛ استنفیلد^[۱۰۳]، ۱۹۷۸؛ یانگ^[۱۰۴]، ۱۹۸۳؛ در دوره­ های مختلف به منظور بررسی و نمایش مراحل مختلف رشد مقصدها در قالب مفهوم چرخۀ حیات مقصد گردشگری صورت گرفته است. اما اولین بار مفهوم چرخۀ حیات گردشگری توسط گیلبرت (۱۹۳۹) و کریستالر(۱۹۶۴) مطرح گردید. آنها معتقد بودند مقصدهای گردشگری در طی فرایند توسعۀ بقای خود، مراحل سه­گانۀ اکتشاف، رشد و افول را با ویژگی­ها و سطوح مختلف تجربه می­ کنند. کرامپتون^[۱۰۵] و هنسارلینگ^[۱۰۶] (۱۹۷۸) مراحل چرخۀ حیات را به گونه ­ای متفاوت از محققان قبلی ارائه نمودند. آنها معتقد بودند مقصدها در ابتدا وارد مرحله معرفی شده؛ سپس، مراحل شتاب و بلوغ را طی می­نمایند و در نهایت دچار افول می­شوند (ضیایی، ۱۳۹۲). در دهه ۸۰ میلادی باتلر، چرخه حیات محصول را به گونه ­ای تغییر داد که مناسب صنعت گردشگری باشد. ایدۀ اصلی باتلر (۱۹۸۰) از مدل چرخۀ عمر پهنه گردشگری (TALC)^[107]، گرفته شده است. این مدل شش مرحله توسعه و تکامل مقصد گردشگری را در برمی گیرد، مرحلۀ اول؛ کاوش و اکتشاف مناطق توسط گردشگران است و از نشانه­ های آن عدم وجود امکانات و خدمات گردشگری می­باشد؛ مرحله دوم گسترش-تحول است که مقصد گردشگری را از یک ارائه دهندۀ کوچک محصولات به یک صنعت بزرگ و یکپارچه تبدیل می­ کند. تثبیت؛ مرحله­ ای است که ورود گردشگران افزایش می­یابد و اثرات منفی آن توسط جامعه میزبان تا حد زیادی تشخیص داده می­ شود. مرحلۀ بعدی رکود است که ورود گردشگران کند و متوقف می­ شود، بعد از آن مرحلۀ احیا است که دوره دیگری از روند گسترش و توسعه آغاز می­گردد. آخرین مرحله، مرحلۀ زوال و سقوط می­باشد که گردشگران علاقۀ خود را نسبت به آن منطقه از دست می­ دهند.
۱-۵-۲) چرخۀ عمر مقصد گردشگری باتلر
چرخه حیات مقصد گردشگری باتلر در شکل ۲-۷- به نمایش در آمده است:
تعداد گردشگران
تجدید حیات
بلوغ یا اشباع
ثبات
آغاز رکود
افول
رشدوتوسعه
مشارکت
اکتشاف
زمان
شکل شماره ۷-۲- مدل چرخه حیات مقصد گردشگری باتلر
(با اقتباس از میلر و گالیوسی،۲۰۰۴)
ویژگی­های مراحل توسعه گردشگری در مدل باتلر به شرح زیر می­باشند:
۱ ـ به این ترتیب که یک مقصد به عنوان یک مقصد ناشناخته ظهور می­ کند و بازدیدکنندگان در ابتدا به تعداد کمی وارد مقصد می­شوند و با فقدان دسترسی، نبود امکانات و دانش محلی مواجه می­شوند که به عنوان مرحله اکتشاف یا درگیری مدل باتلر نامگذاری می­ شود (میلر^[۱۰۸] و گالیوسی^[۱۰۹]،۲۰۰۴). در این مرحله تلاش بازاریابان در جهت ایجاد وجهه عمومی مناسب در میان گردشگران و بهبود مستمر آن متمرکز است. باتلر عقیده دارد که در این مرحله برای یک شهر تعداد محدودی گردشگر وجود دارد و اثرات اقتصادی گردشگری کم است. تعداد گردشگران به اندازه­ای نیست که سبب فراهم آوردن امکانات خاصی باشد؛ زیرا، عوائد دریافتی کم است. ارتباط گردشگری با اقتصاد محلی بسیار کم است و افراد محلی، منطقه خود را تحت کنترل دارند. ارتباط با گردشگران معمولاً صمیمانه است و با آنها به عنوان مهمان افتخاری رفتار می­ شود. فعالیت گردشگری به صورت رسمی وجود ندارد و در حاشیه قرار می گیرد. در این مرحله گردشگران معمولاً ناگزیر به تطبیق خود با شرایط محیطی هستند.
۲ ـ دومین مرحله “مشارکت یا وارد عمل شدن” نام دارد؛ در این مرحله، ایجاد جایگاه مناسبی برای مقصد گردشگری در میان سایر مقصدهای گردشگری مد نظر قرار می­گیرد. در این مرحله تعداد گردشگران و فعالیت­های گردشگری شروع به افزایش می­ کند. معمولاً مدت اقامت گردشگران کوتاه­تر اما به صورت انبوه به یک مکان سفر می­ کنند، مؤسسات تجاری شروع به ایجاد تسهیلات و خدمات گردشگری می­ کنند. مهمانخانه­ها و هتل­های کوچک و مکان­هایی برای غذا خوردن احداث می­ شود. بعضی از مردم به سادگی یک یا دو اتاق برای گردشگران، در خانه­های خود فراهم می­ کنند. تعدادگردشگران به اندازه­ای است که عوائد کافی به همراه دارد. در این مرحله اثرات افزایشی وجود می­آ­ید؛ یعنی، فراهم آوردن تسهیلات و خدمات گردشگری، خدمات دیگری با خود به همراه می آورد و جذب یک گردشگر سبب جذب افراد دیگری می­ شود. خدمات رسانی به گردشگران به صورت رسمی صورت می­گیرد و اجتماع به تدریج خود را با فعالیت­های گردشگری و حضور گردشگران تطبیق می­دهد.
۳ ـ در مرحله سوم؛ یعنی، مرحله توسعه، مقصد گردشگری شروع به رشد در بازار گردشگری و مطرح شدن به عنوان یک مقصد مناسب گردشگری در میان گردشگران می­نماید. رشد سریع گردشگر و تغییرات دراماتیک در همه جنبه­ های مقصد گردشگری در یک مدت زمان نسبتاً کوتاه بوجود می ­آید. این مرحله نیز مانند سایر مراحل مدل به صورت انتقالی صورت می­گیرد و به سرعت رخ می­دهد. نرخ رشد واقعی گردشگری  و خصوصیات رشد بستگی به عوامل جاذب و تلاش­هایی دارد که برای مدیریت بخش گردشگری می­ شود. مقصد گردشگری وارد یک سیستم یکپارچه رسمی گردشگری می­ شود که سیستمی از شرکت­ها و بنگاه­های غیرمحلی و فراملی است و فعالیت گردشگری در قالب یک ساختار کاملاً سازمان یافته صورت می­گیرد. هتل­های کوچک تبدیل به هتل­های بزرگ می­شوند. در این مرحله دورنمای گردشگری شکل گرفته و مقصد حالتی فراملی می­یابد. علاوه بر این فصلی بودن فعالیت گردشگری مانعی برای اقتصاد منطقه است.
۴ ـ  چهارمین مرحله بلوغ یا اشباع نام دارد که مقصد به جایگاه مناسب در بازار دست یافته و از میزان درآمد بالایی برخوردار است. این مرحله پربارترین مرحله از چرخه حیات برای مقصد گردشگری به شمار می­رود و مقصد در میان گردشگران از جایگاه مناسبی برخوردار است. این مرحله با عنوان « تحکیم بخشی» هم نامیده می­ شود. در این مرحله نرخ رشد گردشگران و سایر فعالیت­های مربوط به گردشگری کاهش می­یابد اگرچه تعداد واقعی گردشگران درحال افزایش است. طبق نظر باتلر، کل تعداد بازدیدکنندگان در یک­سال بیش از جمعیت ساکنان مقصد است. آنچه در این مرحله اهمیت دارد این است که سطح توسعه گردشگری بیش از ظرفیت­ تحمل محیطی، اقتصادی و اجتماعی مقصد است و سبب روبه زوال رفتن محصول گردشگری می­ شود. در این مرحله متصدیان تور و زنجیره هتل­ها، سفرهای گردشگری را ترتیب می­ دهند، مقصد جزئی از یک سیستم یکپارچه می­ شود، گردشگری بر اقتصاد منطقه غالب است و جاذبه­های موجود حالت غیرمنحصر به فرد به خود می­گیرند.
۵ ـ در مرحله پنجم؛ یعنی، مرحله رکود، کیفیت مقصد گردشگری به تدریج کاهش می­یابد، سطح تقاضای مقصد پایین آمده، گردشگری به سمت ظرفیت­های تحمل تئوریکی شروع به رشد سریع می­ کند و به تدریج مقصد جایگاه خود را در میان گردشگران از دست می­دهد. در مرحله رکود مشکل افزایش ظرفیت یا ظرفیت بیش از اندازه شکل می­گیرد و این مسئله سبب زوال محصول گردشگری می­ شود. مقصد ممکن است دارای امکانات بالای گردشگری باشد اما سبب افزایش گردشگران نشود. در این مرحله گردشگران مراجعه کننده، معمولاً تکراری هستند.
۶- در ششمین مرحله، باتلر بر اساس عکس­العملی که مدیران مقصدهای گردشگری نسبت به شروع مرحلۀ رکود یا کسادی نشان می دهند، یکی از سناریوهای زیر را پیشنهاد می­دهد:
ادامه رکود یا ثبات؛
تجدید ساختار یا جوان شدن مجدد؛
افول.
در صورت ادامه وضع موجود و عدم ظهور مقصدهای پرقدرت، دوران رکود مقصد با فراز و نشیب­های بسیار اندک ادامه می­یابد. با ظهور مقصدهای گردشگری قدرتمند و نیز کاهش توان رقابت مقصد در زمینه بهبود کیفیت، سازگاری با محیط و نیز انطباق با ویژگی­های گردشگران بالفعل و بالقوه، مقصد گردشگری وارد دوران افول می­ شود. در این مرحله معمولاً تلاشی توسط کسانی که فعالیت گردشگری را در مقصد کنترل می­ کنند صورت نمی­گیرد و یا تلاش­ها ناموفق هستند و مقصد گردشگری جایگاه خود را به سرعت در بازار و نزد گردشگران از دست می­دهد تا جایی که از بازار گردشگری خارج و مقصد جدیدی جایگزین آن می­گردد اما در صورت به­ کارگیری روش­های بهبود کیفیت، کنترل کیفیت، ابزارهای مناسب بازاریابی و پیشبرد فروش و انطباق با ویژگی­، نیازها و تمایلات و خواسته­ های گردشگران جدید و نیز کنونی (که ممکن است تغییر کرده باشند) مقصد گردشگری مجدداً رشد خود را از سر گرفته و حتی جایگاه خود را در بازار گردشگری ارتقا می­بخشد. این مرحله که مرحله تجدید ساختار است به عقیده باتلر زمانی اتفاق می­افتد که محصولات جدید گردشگری عرضه شده و یا تصویری جدید متفاوت از مقصد در ذهن گردشگران بوجود آید.
در حالی که به نظر می­رسد که ابتدا مرحله رکود و بعد مرحله تجدید سازی  اتفاق می­افتد. توصیه می­ شود که آنچه به عنوان محصولات جدید گردشگری عرضه می­گردد حالت جدید و منحصر به فرد داشته باشد. تجارب به دست آمده نشان می­دهد مرحله تجدید حیات مقصد کمتر به صورت «خود به خود» صورت می­گیرد بلکه به طی یک مرحله سنجیده و یا به کارگیری استراتژی­ های مناسب نیاز دارد.
چنان­که مشاهده گردید مدل باتلر، هر مرحله از توسعه را از دیدگاه تعداد بازدیدکنندگان و تغییراتی که در فعالیت­های گردشگری رخ داده؛ همراه با روابط آن با جامعه محلی مشخص نموده است. این مدل بسیار مورد استفاده قرار گرفته و غالباً برای مطالعۀ مکان­های گردشگری از منظر وضعیت فیزیکی، زیست محیطی و اجتماعی فرهنگی (رفتار و عکس العمل­های جامعۀ میزبان) به کار برده شده است. به نظر می رسد اهمیت این مدل به علت مطرح ساختن تغییراتی است که احتمالاً در آینده در مکان­های گردشگری که به مرحلۀ رکود می­رسند، به وجود می ­آید (آرمانشهر،۸:۱۳۸۹).
باتلر مقصدهای گردشگری را به عنوان محصول در نظر می­گیرد و بنابراین داشتن چرخه حیات برای آن­ها پذیرفته شده است و به طور ذاتی ماهیت پویای گردشگری را نشان می­دهد.
باتلر در سال (۲۰۰۱) هدف از ارائه مدل خود را بحث در زمینه­ مقصدهای گردشگری می­داند که به عنوان یک محصول در نظر گرفته شده و تحلیل می­شوند. در این صورت مقصدهای گردشگری چرخه حیاتی خواهند داشت که از طریق مراحلی به پیش می­رود. به طور منطقی این چرخه حیات در بعضی نقاط به پایان خواهد رسید، مگر آن­که اقدامات خاصی جهت جلوگیری از این اتفاق و گسترش چرخه صورت گیرد. این مدل به صورت جاه­طلبانه­ای رشد، تغییر، محدودیت­ها و نفوذ را با بافت گردشگری عجین می­نماید و سمت تقاضا و عرضه گردشگری را در معادله­ای با یکدیگر مرتبط می­سازد (باتلر،۲۰۰۱).
۲-۵-۲) عناصر مدل چرخه حیات مقصد گردشگری باتلر
عناصر مدل چرخه حیات مقصد گردشگری باتلر شامل موارد زیر هستند (باتلر،۲۰۰۱):
پویایی یا تغییر: تغییر به عنوان عنصر کلیدی صنعت گردشگری به شمار می­رود و در هر دو سمت تقاضا و عرضه گردشگری وجود دارد. رابطه بین تغییرات در عرضه و تغییرات در تقاضا، جنبه کلیدی توسعه مقصد گردشگری به شمار می­رود و ممکن است در طول حیات مقصد گردشگری تغییر کند. بسیاری از مقصدهای گردشگری نوظهور عرضه محور بوده و تنها برای خدمات­رسانی به بازار ایجاد شده که فقط در آغاز حیات مقصد وجود داشته است، فعالیت می­ کنند. همچنان­که گردشگری به سرعت تغییر و توسعه می­یابد، بسیاری از مقصدهای قدیمی­تر در می­یابند که از تغییرات در تقاضا یا بازار عقب افتاده­اند. شیوه­ای که این مقصدها برای پاسخگویی به این تغییرات بر می­گزینند، تعیین­کننده موفقیت مستمر یا شکست آن­ها خواهد بود.
فرایند: مدل باتلر پیشنهاد می­ کند که یک فرایند توسعه ویژه و مشترک برای همه مقصدهای گردشگری وجود دارد که می توان آن را تشریح و الگوسازی نمود. بسیاری از پژوهشگران و منتقدان پیشنهاد نموده و نشان داده­اند که در موقعیت­های ویژه تغییراتی در فرایند وجود دارد، ولی اصل وجود فرایند توسعه را در مسیر حیات مقصدهای گردشگری پذیرفته­اند.
ظرفیت یا محدودیت­های رشد: باتلر اظهار می­دارد: “مدل چرخه حیات مقصد گردشگری بر این مبنا قرار دارد که اگر تقاضا و بازدید به شیوه ­های گوناگون از ظرفیت تحمل مقصد تخطی نماید، کیفیت تجربه بازدید­کننده همراه با سیمای کالبدی مقصد نزول خواهد نمود که این خود در نزول پس­آیند در تعداد بازدیدکنندگان منعکس می­گردد".
محرک­ها: محرک­ها عواملی هستند که موجب ایجاد تغییر در مقصد می­گردند. محرک­ها در فرایند احیاء و انتقال از مرحله­ ای به مرحله دیگر از اهمیت و ارتباط ویژه­ای برخوردارند. این محرک­ها شامل: نوآوری­ها در حوزه­ هایی نظیر: حمل و نقل، بازاریابی و ابتکار عمل در سطح محلی، منطقه­ای، ملی و بین المللی توسط توسعه­دهندگان هستند.

نمودار ۴-۱۲-مقایسه میانگین نمره دل پذیر بودن در دو گروه ………..………..۱۱۳
نمودار ۴-۱۳-مقایسه میانگین نمره روان نژندی در دو گروه………..…………..۱۱۴
نمودار ۴-۱۴-مقایسه میانگین نمره استرس در دو گروه ………….……….….. ۱۱۵
چکیده
هدف پژوهش حاضر، مقایسه مقایسه ی ویژگیهای شخصیتی، سبکهای مقابله ای و میزان استرس والدین نوجوانان دارای اختلال سلوک با والدین نوجوانان عادی بود. بدین منظور از میان نوجوانان گروه سنی ۱۰-۱۴ مراجعه کننده به مراکز مشاوره آموزش و پرورش منطقه ۵ اصفهان که تعداد ۱۰۷ نفر در یک دوره دو ماهه بود تعداد ۵۰ نفر که در چک لیست اسکید نمره لازم را کسب کرده بودند انتخاب شده و والدین آنها با پرسشنامه های نئو، سبکهای مقابله ای لازاروس و پرسشنامه استرس مورد مقایسه با ۵۰ والد دارای فرزند عادی قرار گرفتند. نتایج تجزیه و تحلیل آزمون t نشان داد که بین استرس والدین دارای نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک با استرس والدین دارای نوجوان عادی تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین مقابله مستقیم، فاصله گرفتن، طلب حمایت اجتماعی، پذیرش مسولیت، گریز – اجتناب، حل مساله برنامه ریزی شده و ارزیابی مجدد مثبت در آزمون سبکهای مقابله ای در والدین دارای نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک با والدین دارای نوجوان عادی تفاوت معناداری وجود دارد. یافته نشان داد که در ویژگیهای شخصیتی دو گروه بین روان نژندی و برون گرایی تفاوت معناداری وجود دارد ولی بین نمره انعطاف پذیری، مسئولیت پذیری و دلپذیر بودن بین دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد .
واژه های کلیدی: ویژگیهای شخصیتی- سبکهای مقابله ای- استرس و اختلال سلوک
فصل اول
مقدمه
۱-۱ مقدمه
بررسی تاریخچه اختلال‌های روانی نشان می‌دهد که همواره این اختلال‌ها همراه و همزاد بشر بوده و هست و انسان‌ها جهت پیشگیری و درمان آن‌ها به شیوه‌های مناسب و نامناسب متوّسل می‌شوند (احمدزاده ۱۳۸۴،۲۵).
با توجه به اهمیتی که جوامع امروزی برای تداوم و بقا سلامت و بهداشت روانی افراد جامعه قائل است بررسی و شناخت عواملی که به پایداری و موفقیّت در تحقق سلامت روان منجر می‌گردد ضروری به نظر می‌رسد. نکته دیگری که پرداختن به آن در مطالعات مربوط به بهداشت و سلامت روانی حائز اهمیت است نقش والدین و خانواده است. پدر و مادر ما زمینه ساز بهداشت و سلامت روانی فرد، جامعه و نسل آینده است. افراد خانواده به ویژه پدر و مادر می‌توانند عمیق‌ترین تجربه‌های عشق و علاقه و صمیمیّت و آرامش را در محیط گرم خانواده بیابند و در عین حال می‌توانند عمیق‌ترین نفرت‌ها و بی‌علاقگی‌ها و انواع ضربه‌های جسمانی و روانی را در خانواده متحمل شوند. دستیابی به جامعه سالم، آشکارا در گرو سلامت خانواده است و تحقق خانواده سالم، مشروط به برخورداری افراد آن از سلامت روانی و داشتن رابطه‌های مطلوب با یکدیگر است. از این رو، سالم‌سازی اعضای خانواده، پدر و مادر و رابطه‌هایشان بی‌گمان آثار مثبتی را در جامعه به دنبال خواهد داشت (پورعابدی ۱۳۸۰ ،۶۷).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

رابطه پدر و مادر با فرزندان یکی از قوی‌ترین رابطه‌های انسانی است که کیفیت آن پیامدهای گوناگونی برای فرزندان و دیگر اعضای خانواده و در نهایت جامعه دارد. هر چه تعامل میان والدین بیشتر باشد و این تعامل‌ها توأم با محبت و صمیمیت بیشتری باشد نه تنها موجب استحکام پیوند خانواده خواهد شد، بلکه سلامت و آرامش روحی و روانی اعضای خانواده نیز تضمین می‌شود (احمدزاده ۱۳۸۴ ،۸۷).
بنابراین با توجه به این که یکی از عوامل مؤثر بر سلامت روانی والدین است، در این پژوهش قصد بر این است که رابطه بین ویژگیهای شخصیتی، سبکهای مقابله ای و میزان استرس والدین نوجوانان دارای اختلال سلوک با والدین نوجوانان عادی بررسی می شود.
۱-۲ بیان مساله
یکی از بارزترین خصوصیات انسان تعامل و ارتباط با یکدیگر است. اصلی‌ترین منبع ارتباطی انسان‌ها والدین هستند و این تعاملات نقش اساسی در شکل‌دهی ابعاد شخصیتی فرد دارند. بل معتقد است که مادر اوّلین پایگاه شکل‌گیری افکار و عقاید کودک در مورد خود و محیط ساختارهای ذهنی، سلامت روانی و شخصیتی آنان محسوب می‌شود.
به طور کلی زمینه‌ای که رشد فرد در دوره‌های مختلف زندگی در آن اتفاق می‌افتد تا حدود زیادی می‌تواند سلامت روانی را تعیین کند. یکی از مدل‌های مطرح شده در این زمینه متعلّق به برافن برنر ( جاودان ۱۳۸۵،۲۳-۲۰) است. طرز تفّکرها و شیوه زندگی در خانواده پایه‌ریزی می‌شود و سپس توسط مربیان مهدکودک، آموزگاران، دبیران مدارس و دیگر افراد مهّم شکل می‌گیرد. در صورتی که پایه این روابط و تعاملات به نحو شایسته و مبتنی بر احترام و حقوق متقابل صورت گیرد، می‌توان انتظار داشت افرادی سالم و دارای رفتارهای سنجیده پرورش یابند.
والدین و مربیان نا آگاه به مسائل روانی و تربیتی در بسیاری از موارد با طرد کردن کودکان و نوجوانان اعمال فشار و بی‌توجهی باعث بروز رفتارهای نابهنجار، احساس خصومت، کینه و خشم می‌گردند.
شواهد نشان می‌دهد که رابطه مادر و کودک نقش برجسته‌ای در سلامت روانی و یا بروز اختلال در رشد روانی و ذهنی کودک دارد زیرا، واکنش‌های مادر نسبت به کودک و نحوه ارتباط مادر با فرزندان تا حدودی زیاد می‌تواند بر تصور کودک از خودش تأثیر بگذارد( ولمن ۱۹۸۸، ۱۹۰) عقیده دارد که بسیاری از علائم روان تنی و اختلال‌های روانی – رفتاری بیانگر واکنش‌های کودک به نگرش مادر است. به عنوان مثال، توجه به حقوق دیگران، حفظ شخصیت و احترام دیگران، میزان شکیبایی در برابر مصائب رفتن به وادی بزهکاری و . . . تا حدود زیادی بر تجارب خانوادگی بستگی دارد.
ارتباط مؤثر، سنگ زیربنای خانواده سالم است. به عبارت دیگر، وقتی خانواده‌ای از الگوهای ارتباط مؤثر استفاده می‌کند، انتقال و درک روشنی از محتوا و قصد هر پیامی را دارد و مسئولیت اجتماعی کردن فرزندان و دستیابی به نیازهای روانی اعضای خانواده را به خوبی انجام می‌دهد (ابراهیمی ۱۳۸۵،۱۲۸). بررسی‌های انجام شده درباره خانواده عمدتاً بر این فرض استوار بودند که بیماری هر عضو یک خانواده علامت بیماری خانواده (پدر و مادر) است، و در مورد اختلال‌های روانی شدید می‌توان آنها را به بیماری روانی و اختلالات غیر قابل انکار والدین نسبت داد.
اکثر محققان که تأثیر تعارضات خانوادگی در بروز مشکلات فرزندان را مورد بررسی قرار داده‌اند، بر دگرگونی نحوه ارتباط – والد فرزند توجه داشته، و در تبیین نقش تعارضات پدر و مادر در بروز مشکلات رفتاری، کنش‌های متقابل اعضای خانواده را دارای اهمیت بسیار یافته‌اند. یافته‌های مرتبط با تأثیر خانواده بر سلامت فرزندان مبتنی بر نظریه یادگیری اجتماعی است (سعادت‌مند ۱۳۸۴،۴۵)
مطالعات مربوط به فرزندان با والدین دارای آسیب‌های روانی و فرزندان والدین دارای آسیب‌های روانی کمتر و مقایسه آن‌ها باهم تفاوت معنا‌داری را نشان می‌دهد. اگر روابط اعضای خانواده و کانون خانواده دچار عدم تعادل گردد و به عبارت دیگر خود تبدیل به یک دنیای بیمارگونه شود، می‌تواند زمینه‌ساز اختلال‌ها و نابسامانی‌های روانی فراوان در فرزندان گردد (اسماعیلی ۱۳۸۳،۷۰-۶۵). علاوه بر این سیزر نشان می‌دهد که پذیرش بیش از حد مجاز در خانه با رفتار پرخاشگرانه و ضد اجتماعی فرزندان همبستگی دارد .
سینگر و وینر به تأثیر فضای حاکم بر خانواده و سلامت روان فرزندان معتقدند. این پژوهشگران از تحقیقات خود به این نتیجه رسیده‌اند که معمولاً رابطه بین دو فرزند سالم از نظر روانی، تا اندازه‌ای هدفدار و باثبات است. امّا والدینی که دارای اختلالات عاطفی – روانی هستند، به علّت عدم توانایی در تمرکز و داشتن افکار منقطع و تضاد عاطفی دارای ارتباط نامشخص، بی‌سازمان و غیر متمرکز با فرزندانشان هستند، به گونه‌ای که این فرزندان از داشتن ارتباطی معین، روشن، هدفدار و با دوام محروم هستند (سعادت‌مند ۱۳۸۴،۵۶)
تمامی این تحقیقات نشان می‌دهد یکی از منابع مهّم و مؤثر بر سلامت روان فرزندان محیط خانواده است. اگر منابع خانواده برای سازگاری با فشارهای روانی ناکافی باشد، خانواده مجبور به تحمل بار سنگین می‌شود. تغییرات و فشارها در زندگی خانواده به ظرفیت واحد خانوار فشار می‌آورد. بنابراین، می‌توان بعضی از نتایج منفی مثل بیماری را در اعضای خانواده پیش‌بینی کرد.
امکان ابتلا به اختلال‌های روانی برای همه افراد جامعه وجود دارد و هیچ انسانی از فشارهای روانی و اجتماعی مصون نیست، این پدیده خطری است که مرتباً نسل فعلی و آینده را تهدید می‌کند و زیان‌های فردی و اجتماعی، خانوادگی، فرهنگی و اقتصادی زیادی در بر خواهد گرفت.
کودکان و نوجوانانی که قوانین اجتماعی را زیر پا می گذارندو با رفتارهای آزار گرانه وگرایش های پرخاشگرانه مانند سرقت، خرابکاری، آتش سوزی عمدی، دروغگویی، ولگردی و فرار که مستلزم شکستن سنت ها، ارزش ها و قوانین اجتماعی است و همچنین رفتارهایی که کنش های روانی و اجتماعی فرد را در منزل، مدرسه و گروه های اجتماعی دچار مشکل می سازد، دچار اختلال سلوک هستند‌(مفیت و دیگران ۲۰۰۱). کودکان دارای رفتارهای بزهکارانه در یک سیستم مجرمانه قضاوتی و حقوقی به کودکانی گفته می شود که قوانین را زیر پا می گذارند و آنها را نادیده می گیرند(لوبر ۲۰۰۵،۱۲۱). این رفتارها دامنه ای از رفتن به سینما بدون بلیط تا دگر کشی را شامل می شود(هین شا ۲۰۰۸ ؛ ۲۸).
نتایج تحقیقات نشان داده است که گونه های خاصی از اختلالهای رفتاری مانند اختلال سلوک و اختلال نافرمانی مقابله ای در بین دیگر اختلالات روانی دوران مدرسه از فراوانی بالایی برخوردار است. اینگونه رفتارهای اغتشاش گر در موقعیت های مدرسه به صورت درگیریهای مکرر و تعارض آمیز با همسالان، معلمان و دیگران خود را نشان می دهد(لطفی کاشانی و وزیری ۱۳۸۹،۷۸).
این تحقیق ضمن تاکید بر چند عاملی بودن این اختلال از زاویه خانواده، ویژگیهای والدین،‌ سبکهای مقابله ای و استرس والدین مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد. بدیهی است مطالعه رشد و تحول کودکان بدون در نظر گرفتن الگوهای تربیتی و شرایط حاکم بر محیط خانواده، امری نارسا و ناقص است.
خانواده، اولین پایه گذار شخصیت، ارزش ها و معیارهای فکری کودکان است که نقش مهمی در تعیین سرنوشت و سبک زندکی فرد دارد. تاثیر خانواده به عنوان نخستین و مؤثرترین واحد اجتماعی بر فرزندان، امری بدیهی و مشخص است در جریان رشد کودک، محیط و شرایط خانواده یک عامل مثبت و مهیاکننده زمینه های رشد و یا یک عامل مخل و بازدارنده است.
وبستر-استراسون و داهل (۱۹۹۵) نشان می دهند که والدین کودکان با اختلال رفتار، اغلب مهارتهای تربیتی مهم را ندارند. این والدین در استفاده از مقررات، خشن و خرده گیر، ناسازگار، دمدمی و مسامحه کار اند، احتمال کمی وجود دارد که فرزندان خود را هدایت کنند و اغلب رفتارهای اجتماعی کودکشان را تنبیه و رفتارهای منفی را تقویت می کنند.
مطالعات نشان می دهد که اکثر خانواده هایی که از یک منبع مقابله مناسب استفاده می کردند، عملکرد بهتری داشتند (کیم و دیگران ۲۰۰۳،۲۰۳). هنگامی که افراد در یک موقعیت استرس زا قرار می گیرند سعی می کنند از فشارهای روانی ناشی از آن موقعیت با بهره گرفتن از شیوه های مقابله مناسب اجتناب کنند. فشارهای روانی از عوامل موثر در شکل گیری اختلالات است. تمام اختلالات موجود از جهاتی با استرس در ارتباطند (شاملو ۱۳۷۸،۱۲۶).
استرس زمانی رخ می دهد که مطالبات، فراتر از منابع سازشی فرد باشند. مقابله، توسط نظریه پردازان به عنوان کوشش هایی برای بالابردن سازش بین شخصیت و محیط و یا به عنوان تلاش هایی برای اداره رویدادهایی که استرس زا درک می شوند، تعریف می شوند (لازاروس و فولکمن ۱۹۸۴،۹۸).
در ارتباط با شخصیت و راهبردهای مقابله ای فرض بر این است که شخصیت تعیین کننده راهبردهای مقابله ای است. الگوی دیگر بیان می دارد که شخصیت و مقابله به طور مستقل و جداگانه در شکل گیری ناسازگاری سهیم هستند (جزایری، جعفری زاده و پورشهباز ۱۳۸۲،۱۰۵). با توجه به اینکه ویژگیهای شخصیتی افراد نسبتا ثابت است و والدین در شیوه های تربیتی خود تحت تاثیر شخصیت، سبکهای مقابلهای و استرس خود قرار دارند، بنابراین این تحقیق سعی دارد به این سوال اساسی پاسخ دهد که آیا بین ویژگیهای شخصیتی، سبکهای مقابله ای و استرس والدینی که دارای نوجوان مبتلا به اختلال سلوک هستند با والدین دارای نوجوان عادی تفاوت وجود دارد؟
۱-۳ اهمیت و ضرورت تحقیق
بسیاری از محققان، اختلالات رفتاری را اختلالات شایع و ناتوان کننده ای می دانندکه برای خانواده، محیط و کودک، مشکلات بسیاری ایجاد می کند. از آنجایی که اختلالات رفتاری معمولا نخستین بار در سالهای آغازین دوره ی ابتدایی مشاهده شده و بین ۸ تا ۱۵ سالگی به اوج خود میرسند (شکوهی یکتا و پرند ۱۳۸۴،۱۳۳) توجه به این موضوع می تواند اهمیت خاصی داشته باشد، به خصوص که کودکان دارای اختلالات رفتاری معمولا فراخنای توجه ی کوتاه و عزت نفس پایین داشته و به آسانی ناکام می شوند (سوزرو و والر ۲۰۰۶ ،۱۰۲) پژوهشهایی که به بررسی تاثیر الگوهای تعامل خانوادگی در ایجاد اختلالات رفتاری و عاطفی کودکان پرداخته اند، از یک سو این اختلالات را نوعی واکنش کودک نسبت به نابسامانیهای خانوادگی دانسته اند (جانستون و مش ۲۰۰۱؛ ۲۰۳) و از سوی دیگر به محرکهای محیطی نامناسب، مانند عدم پذیرش کودک، عدم محبت و حمایت کافی از طرف والدین، افراط در محبت، بی هدفی درخانواده، سردی کانون خانواده، عدم مراقبت و دلسوزیهای مادر، دلبستگی ناایمن در خلال کودکی و استرس والدین مرتبط ساخته اند (پاندینا و دیگران ۲۰۰۷،۱۱۵) پژوهش ها نشان می دهد که خانواده، موثرترین عامل محیطی در رشد و تحول شناختی کودک است و بسیاری از مشکلات کودکان از خانواده های آنها ناشی می شود (کامبرینگ گراهام ۱۹۸۹،۱۲۵) به طوری که خانواده به عنوان یکی از محیط های موثر در سلامت جسمی و روانی فرد در نظر گرفته می شود (وود ۱۹۹۵،۵۶) وجود ادراکی مبنی بر فقدان محبت، تعارض و خصومت پیوستگی (گورمن اسمیت و دیگران ۲۰۰۰،۱۰۲) نقش بسیار مهمی بر سلامت روان آنها می گذارد. بنابراین با توجه با این که میزان شیوع اختلال سلوک ۴/۳%- ۵/۱% گزارش شده است ولی در بررسی های انجام شده بین ۱۶%-۱% در نوسان بوده است (استینر ۲۰۰۰)؛ همچنین در کشور ما روند رشد جمعیت جوان در ۲۰ سال اخیر بسیار سریع بوده است به طوری که در سرشماری سال ۱۹۷۵، ۳/۵۱ درصد جمعیت کشور را گروه سنی زیر ۲۰ سال تشکیل داده اند (وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ۱۳۷۸،۲۶۰) و همچنین مشاهده این که این گونه نوجوانان در محیطهای خانوادگی نامناسب تری نسبت به نوجوانان عادی رشد می یابند پرداختن به ویژگیهای شخصیتی و دیگر الگوهای تربیتی والدین این نوجوانان از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
۱-۴ اهداف تحقیق
۱-۴-۱ هدف کلی :
هدف اصلی این تحقیق عبارتست از: بررسی تفاوتهای ویژگی های شخصیتی، سبکهای مقابله ای و میزان استرس والدین نوجوانان دارای اختلال سلوک با والدین دارای نوجوانان عادی
۱-۴-۲ اهداف ویژه :
۱- بررسی تفاوت شخصیتی والدین نوجوانان دارای اختلال سلوک با والدین نوجوانان عادی
۲- بررسی تفاوت سبکهای مقابله ای والدین نوجوانان دارای اختلال سلوک با والدین نوجوانان عادی
۳- بررسی تفاوت میزان استرس در والدین نوجوانان دارای اختلال سلوک با والدین نوجوانان عادی
۱-۴-۳ هدف کاربردی
نتایج بر گرفته از این تحقیق می تواند گامی موثر در تربیت نوجوانان بوده و نهادهای آموزشی - تربیتی و مشاوره ای را همگام با والدین این نوجوانان در هر چه بهتر شدن الگوهای تربیتی کمک رسان باشد. از آنجا که پیشگیری بهتر از درمان است بنابراین نتایج این تحقیق می تواند در آگاه کردن بیشتر دست اندرکاران تعلیم و تربیت به ویژه والدین نقش مؤثری داشته باشد.
۱-۵ سوالات تحقیق
-آیا بین ویژگی های شخصیتی والدین دارای نوجوانان اختلال سلوک با والدین نوجوانان عادی ، تفاوت وجود دارد؟
-آیا بین سبکهای مقابله ای والدین دارای نوجوانان اختلال سلوک با والدین نوجوانان عادی ، تفاوت وجود دارد؟
-آیا بین میزان استرس والدین دارای نوجوانان اختلال سلوک با والدین نوجوانان عادی ، تفاوت وجود دارد ؟
۱-۶ فرضیات تحقیق

خلاصه راهنمای عملی آموزش ارتقاء رفتار اجتماعی مبتنی بر ذهن آگاهی
موضوع ودستورجلسه ۱
موضوع
وقتی متوجه هدایت خودکار افکار می­شویم حضور ذهن پیدا می­کنیم. معطوف کردن توجه به قسمت­ های مختلف بدن بهترین راه برای خروج از هدایت خود کار می­باشد که اگاهی از هر لحظه را به ما می­آموزد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

دستورجلسه
- خوش آمدگویی و تعیین اهداف اصلی
- معرفی شخصی مختصر
- مقدمه­ای بر ذهن آگاهی،
- تمرین مراقبه تنفس سه دقیقه­ای
- تخصیص تکالیف خانگی تنفسی ووارسی بدن .
- ارائه جزوه بهزیستی اجتماعی
موضوع و دستورجلسه۲
موضوع
آموزش تن آرامی تمرکز ذهنی را بهبود می­بخشد ونجواهای ذهنی را آشکار می­ کند. و منجر به کنترل بیشتر بر وقایع روزانه می­ شود.
دستور جلسه
- آموزش مراقبه بدن۱۰ تا ۱۵ دقیقه: تن آرامی از انگشتان پا شروع شده و به همراه تنفس­های منظم شکمی به کل بدن منتقل می­ شود.
- مراقبه همراه با هشیاری وتمرکز بر تجربه ­های خوشایند اجتماعی.
- بازنگری تکالیف خانگی .
- تمرین جدا سازی افکار و احساسات.
- ارائه تکالیف خانگی هفته (تنفس سه دقیقه­ای و راه رفتن همراه با ذهن آگاهی).
موضوع و دستورجلسه۳
موضوع
با آگاهی بیشتر بر تنفس و بدن، کنترل بهتری برافکار و احساسات خواهیم داشت. و در روابط اجتماعی عامدانه و مسلط عمل خواهیم کرد.
دستور جلسه
- تمرین ۳۰ دقیقه­ای مراقبه بدن، تمرکز بر دستها، بازوان، قفسه سینه و سر و صورت به طور همزمان.
- صحبت گروهی در باره تکالیف و تمرین­های خانگی
- تمرکز بر تجارب خوشایند اجتماعی (انطباق، پذیرش، مشارکت، شکوفایی و انسجام اجتماعی)
- تمرکز آموزشی روی سبک­های ارتباطی (برد- باخت، برد- برد)
- ارائه تکلیف هفتگی شامل تمرین تنفس منظم به طور روزانه
- ارائه جزوه آموزشی رفتار شهروندی سازمانی
موضوع و دستورجلسه۴
موضوع
تمرین­های ذهن آگاهی به فرد کمک خواهد کرد در محیط کاری بهتر عمل کرده و رفتارهای مثبت شغلی و شهروندی را افزایش دهد.
دستور جلسه
- ۳۰ دقیقه تمرین مراقبه بدن ، تنفس منظم شکمی و تمرکز بر رفتارهای مثبت شغلی.
-بحث گروهی درباره تمرین­ها و تکالیف خانگی
- تمرکز ذهنی روی نواحی وسیع­تر زندگی (یعنی کار) با توجه به تجربه ­های افراد درمورد بهزیستی اجتماعی
ارائه تکالیف خانگی هفتگی شامل تمرین وارسی بدن و یادداشت برداری از تجربیات خوشایند کاری
موضوع و دستورجلسه۵
موضوع
تسلط بر تن آرامی می ­تواند محیط کاری را پر بارتر کند و رفتاری فراتر از نقش‌های رسمی از پیش تعیین شده توسط سازمان را درپی داشته باشد.
دستورجلسه
-۳۰ دقیقه مراقبه بدن به صورت نشسته، همراه با توجه به معیارهای رفتار شهروندی سازمانی (جوانمردی، فضیلت مدنی، نوع دوستی، وجدان کاری و وفاداری)
- بحث گروهی تمرین­های خانگی
- ارائه تکالیف خانگی هفتگی شامل: تن آرامی روزانه
- ارائه جزوه نگرش‌های زیست محیطی
موضوع ودستورجلسه۶
موضوع
بدون شک، داشتن محیط زیست سالم براى زندگى یکى از نعمت‏هاى الهى و از امور مورد توجه مردم است.
دستور جلسه

ابتدا لازم است میزان اهمیت یا وزن هر کدام از معیارهای خرید مشخص گردد. از روش‌های متعددی برای تعیین وزن معیارها می‌توان استفاده نمود که استفاده از نظرات مستقیم تصمیم گیرندگان و یا روش‌های تحلیلی همچون روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) که بر پایۀ مقایسات زوجی استوار است، نمونه‌هایی از آن است. در این پروژه نیز از همین روش برای تعیین اوزان استفاده می‌شود. در قدم بعد باید نحوۀ سنجش میزان مشابهت مقادیر معیارها به صورت تکی مشخص گردد که در ادامه به آن می‌پردازیم:

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

برای سنجش میزان مشابهت مقادیر مربوط به این معیارها، از رابطه (۷) استفاده می‌کنیم که اصولاً از روش‌های رایج در CBR است. برای بیان میزان مشابهت معیار فازی j نسبت به خرید قبلی R ام ,=[] و مقدار مورد نظر خریدار در مورد همین معیار ,=[] ، از روش فاصله میانگین مدرج تلفیقی استفاده شده است. [۷۰] که در آن رابطه زیر برای محاسبه میزان مشابهت بین دو مقدار فوق پیشنهاد شده است.

که در آن :

حال با مشخص شدن نحوه محاسبه میزان مشابهت مقادیر معیارها به صورت منفرد، می‌توان میزان مشابهت شرایط خرید جدید با مشخصات خرید های موجود در مخزن خریدها را با کمک رابطه (۶) بدست آورد.
در واقع هر مورد خرید جدید که ایجاد می‌شود، نیازمندی‌های خرید جدید توسط سازمان مشخص می‌شود و سپس طبق روش بازیابی که بیان شد، بازیابی بر روی تمامی موارد قبلی اعمال می‌شود. سپس بر اساس نظر تصمیم گیرنده، تعداد m خرید از میان M خرید موجود در مخزن خریدها , بازیابی و اطلاعات آن‌ها به شرح زیر استخراج می‌شود:
m : تعداد خرید های بازیابی شده مورد ارزیابی(به انتخاب تصمیم گیرنده) که در آن M>m>1
i : اندیس خرید بازیابی شده (i=1,2,3,….,m)
n : تعداد معیارها یا مشخصه‌ های خرید
j : اندیس معیار (j=1,2.3 ,… , n )
: مقدار اندیس یا معیار j در خرید بازیابی شدهi ام
W_j : اهمیت نسبی یا وزن معیار i ام
D= []_mxn ماتریس تصمیم انتخاب فروشنده
D=
که در آن است و مقادیر قطعی ماتریس فوق به صورت اعداد فازی ذوزنقه‌ای با پارامتر های یکسان (به اندازه مقدار غیر فازی) در نظر گرفته می‌شود.
۳-۵-۴ تصمیم گیری :
اجرای مرحله بازیابی در واقع به فراهم آمدن یک مساله تصمیم گیری چند معیاره برای ارزیابی و اولویت بندی فروشندگان و در نهایت انتخاب نهایی فروشنده (از میان فروشندگان مربوط به m خرید قبلی) منجر می‌شود. برای حل این مساله تصمیم گیری، روش TOPSIS فازی پیشنهاد می‌شود که اولویت‌بندی فروشندگان مرتبط با خریدهای بازیابی شده را در ۵ گام انجام می‌دهد. که از بیان جزئیات آن پرهیز می‌کنیم. این ۵ گام شامل :

1. 1. تشکیل ماتریس نرمال شده فازی

1. 1. ایجاد ماتریس نرمال شده موزون

1. 1. تعیین مشخصات نرمال شده ی خرید های ایده آل و غیر ایده آل (مطلوب و نا مطلوب)

1. 1. محاسبه میزان نزدیکی به مشخصات به میزان نرمال

1. 1. محاسبه شاخص نزدیکی (شاخص ارجحیت خرید، که میزان شاخص نزدیکی نسبت به میزان نرمال یا ایده آل است)

مرحله بعدی تطبیق خرید است. در این مرحله، خرید های بازیابی شده به ترتیب اولویت محاسبه شده در مرحله قبل مورد ارزیابی نهایی قرار می‌گیرند تا میزان انطباق آن‌ها با نیازمندی‌های خرید جدید مشخص شود. مرحله تطبیق خرید که معمولاً توام با مذاکره با فروشندگان است، منجر به انتخاب فروشنده ای می‌شود که نیاز های اعلام شده برای خرید جدید را برآورده می‌کند.